ในใจของฉายชิงชิง บ้านที่ดีต้องเป็นแบบบ้านพักอย่างวิลล่าใจกลางทะเลสาบของหลินเฉิน พื้นที่ของบ้านหลังนี้รวมกันแล้วยังไม่เท่ากับห้องรับแขกของบ้านหลินเฉินด้วยซ้ำ แบบนี้จะให้เธอพอใจได้อย่างไร?
แต่ฉายชิงชิงก็ไม่ได้คิดว่า บ้านพักอย่างวิลล่าใจกลางทะเลสาบหมิงจูของหลินเฉินนั้น เป็นบ้านที่มีเพียงหลังเดียวในเมืองซูเจิ้ง ถ้าเอามาเป็นมาตรฐาน จะมีบ้านหลังไหนถูกตาเธอได้อีก
เฉิงเหว่ยมินไม่อยากตามใจนิสัยของฉายชิงชิงอีกต่อไป จึงพูดออกมาตรงๆ ว่า: "ถ้าเธอคิดว่ามันเล็กไป ก็ไปหาเงินเองแล้วไปอยู่บ้านหลังใหญ่สิ! ถ้าเธอมีเงินพอ ฉันไม่ห้ามหรอก!"
คำพูดนี้ทำให้ฉายชิงชิงพูดไม่ออกไปชั่วขณะ
แม้ว่าเธอจะมีเงินอยู่บ้าง แต่ถ้าจะเช่าวิลล่าสักหลังไว้อยู่ ค่าเช่าต่อเดือนก็ต้องหลักสิบล้านถึงยี่สิบล้าน เธอไม่กล้าจ่ายเงินขนาดนั้นหรอก
"ฮึ! มีวิลล่าหลังใหญ่อยู่แล้วไม่ยอมอยู่ ดันมาอยู่บ้านเล็กๆ แบบนี้ ช่างไม่รู้จักใช้ชีวิตให้มีความสุขเอาซะเลย!"
ฉายชิงชิงบ่นพึมพำ พอดีเฉิงเหว่ยมินได้ยินเข้า
