ที่จริงแล้ว ฉายชิงชิงไม่รู้เลยว่าคฤหาสน์หรูหราหลังนี้มาได้อย่างไร แต่ในจิตใต้สำนึกของเธอ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่หลินเฉินคนไร้ค่าคนนี้จะซื้อบ้านหลังนี้ได้
พอดีครั้งนั้นที่งานเลี้ยงในโรงแรมสุเจิ้งอินเตอร์คอนติเนนทัล เธอได้ทำเรื่องน่าขำขันต่อหน้าหวังซื่อชิน เข้าใจผิดคิดว่าหวังซื่อชินสนใจเฉิงชูเทียนเป็นสะใภ้ ภายหลังถึงรู้ว่าที่จริงหลินเฉินเคยช่วยเหลือตระกูลหวังเรื่องใหญ่โดยบังเอิญ พวกเขาถึงได้มอบของขวัญมากมายให้หลินเฉิน รวมถึงรถหรูราคาหลายสิบล้านและอสังหาริมทรัพย์ต่างๆ
ดังนั้นคฤหาสน์ริมทะเลสาบหลังนี้ ฉายชิงชิงจึงคิดเอาเองว่าเป็นของที่ตระกูลหวังมอบให้หลินเฉิน
เฉิงชูเหยียนทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว จึงพูดชี้แจงอย่างจริงจังว่า "แม่คะ คฤหาสน์หลังนี้หลินเฉินซื้อเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับตระกูลหวังเลย"
แต่ฉายชิงชิงไม่เชื่อเลย แค่นเสียงอย่างดูถูก "หึ คิดว่าฉันโง่หรือไง หกปีก่อนเขายังเป็นแค่คนจนไม่มีอะไรติดตัว ยังแอบขโมยเงินสามล้านบาทจากบ้านเราตอนแต่งเข้ามาเป็นเขยด้วย! ตอนนี้ไปเป็นทหารมาไม่กี่ปีกลับมา จู่ๆ ก็ซื้อคฤหาสน์ราคาเป็นร้อยล้านได้ ใครจะเชื่อล่ะ?"
