เมื่อได้ยินคำพูดของหวาง หลี่หนา หลินเฉินขับรถไปพลางส่ายหน้าพลางยิ้มๆ
"ผมไม่ช่วยเขาทำงานหรอก เมื่อกี้พวกเขามีปัญหาขัดแย้งกันเองนิดหน่อย ทะเลาะกัน ผมก็เลยออกมาก่อน"
หวาง หลี่หนาพยักหน้า "นั่นแหละถูกต้องแล้ว ไอ้เจาโทนี่นั่นมันชอบทำเรื่องชั่วร้าย คุณอย่าไปยุ่งเกี่ยวกับมันเชียว คนที่เป็นสมุนให้โจรร้ายไม่มีจบที่ดีหรอก! แต่ว่า การที่คุณหนีออกมาแบบนี้ ก็ถือว่าได้ทำให้เขาโกรธแล้วใช่ไหม? จะให้ฉันไปขอร้องพ่อ ช่วยพูดให้หน่อยไหม?"
หวาง หลี่หนาเชิดคางขึ้น ทำหน้าเหมือนจะบอกว่า "รีบมาขอฉันสิ แล้วฉันจะไปช่วยพูดให้" ซึ่งปกติแล้วควรจะดูเย่อหยิ่ง แต่เมื่อหวาง หลี่หนาทำกลับไม่ทำให้ใครรำคาญ มีแต่จะรู้สึกว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ช่างแสนซน
หลินเฉินคิดในใจว่าความสัมพันธ์ของเขากับหวังซื่อชินลึกซึ้งกว่าที่หวาง หลี่หนาคิดมากนัก จะต้องให้เธอไปช่วยพูดทำไมกัน? ยิ่งไปกว่านั้น ไอ้เจาโทนี่นั่น ตอนนี้คงเป็นศพไปแล้ว ไม่ต้องสนใจมันหรอก
แต่เรื่องพวกนี้ หลินเฉินย่อมไม่พูดให้เธอฟังอยู่แล้ว
"ได้ครับ งั้นก็ขอบคุณคุณหนูหวังที่ช่วยนะครับ" หลินเฉินพูดลอยๆ
