หลินเฉินและเจาโทนี่ยืนอยู่ข้างโต๊ะไพ่ แต่ละคนถือถ้วยลูกเต๋าและลูกเต๋าหนึ่งลูก
"เมื่อคุณเลือกที่จะเขย่าเอง งั้นรอบนี้ให้เจ้ามือเป็นกรรมการ เราจะเริ่มเขย่าพร้อมกัน หยุดพร้อมกัน และเปิดพร้อมกัน ตกลงไหม?" เจาโทนี่พูดอย่างมั่นใจพลางโยนลูกเต๋าในมือขึ้นลง
"ไม่มีปัญหา" หลินเฉินพยักหน้า
เจ้ามือสูดหายใจลึก ยืนระหว่างทั้งสอง และโบกมือลง
"หนึ่ง สอง สาม เริ่ม!"
หลินเฉินและเจาโทนี่โยนลูกเต๋าลงในถ้วยพร้อมกัน แล้วเริ่มเขย่าพร้อมกัน
ลูกเต๋ากระดูกกระทบกันในถ้วยส่งเสียงดังกรุ๊งกริ๊ง ทุกคนกลั้นหายใจและตั้งใจฟังเสียงอย่างจริงจัง
ในห้องนี้ นอกจากเฉิงชูเหยียนและหวาง หลี่หนาสองสาวสวย และหลินเฉินแล้ว ที่เหลือล้วนเป็นคนของเจาโทนี่
การฟังเสียงเพื่อทายแต้มเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับการเขย่าลูกเต๋า พวกเขาจึงไม่กล้าส่งเสียงใดๆ เกรงว่าจะรบกวนเจาโทนี่และทำให้เขาโกรธ
แม้ว่าทั้งสองจะเขย่าถ้วยลูกเต๋าพร้อมกัน แต่ท่าทางของทั้งคู่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
เจาโทนี่หลับตา การเขย่าลูกเต๋าในมือมีจังหวะชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเป็นมือเก๋า
