ชายหนุ่มที่เตะจางลี่กระเด็นไปนั้น ก็คือฉินหยูที่แอบสังเกตการณ์อยู่แถวนั้นมาตั้งแต่แรก
เมื่อเหว่ยเต๋อเห็นฉินหยู หัวใจที่เต้นระรัวก็เริ่มสงบลงบ้าง
เมื่อครู่นี้เขาเกือบถูกจางลี่ลงมือฆ่าแล้ว!
"ถอยไปก่อน" ฉินหยูพูดกับเหว่ยเต๋อ จากนั้นก็จ้องมองไปที่หน้าอกและใบหน้าของจางลี่อย่างเขม็ง
เหว่ยเต๋อรู้ดีว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจางลี่ แม้ในใจจะไม่ยอมรับ แต่ก็เชื่อฟังถอยห่างออกไปจากสนามรบ เพื่อไม่ให้รบกวนฉินหยูในภายหลัง
จางลี่มองดูการกระทำของทั้งสอง จู่ๆ ก็เอ่ยปากพูดว่า "แกก็เป็นคนของหลินเฉินเหรอ? ฝีมือของไอ้หนุ่มนี่ไม่เลวเลย เมื่อกี้ฉันถึงกับมองไม่ทันการเคลื่อนไหวของแก"
ฉินหยูหัวเราะเยาะทันที พูดว่า "ไม่นึกเลยว่า ทหารผู้กล้าแห่งทีมอินทรีมู่โจว บัดนี้กลับกลายเป็นสุนัขรับใช้ไปเสียแล้ว!"
คำว่า "มู่โจว" และ "ทีมอินทรี" พอเข้าหูจางลี่ ก็ทำให้สีหน้าเขาเปลี่ยนไปในทันที ตกใจอย่างยิ่ง
เขาจ้องมองฉินหยูอย่างเขม็ง น้ำเสียงสั่นเครือด้วยความกลัว "แก...แกรู้จักทีมอินทรีได้ยังไง รู้จักฉัน...บอกมา แกเป็นใครกันแน่?"
