เฉินตงเจี้ยนรู้เรื่องความแค้นระหว่างหลินเฉินกับตระกูลเซียวในเมืองหลวงเป็นอย่างดี เขาจึงสังเกตสีหน้าของหลินเฉินอย่างระมัดระวังแล้วพูดว่า "ประธานหลิน หลู่ซวี่เซิงจากตระกูลเซียวที่ตู้อวี่หมิงพูดถึงนั้น ผมก็เคยได้ยินชื่อเขามาเหมือนกัน แต่ตามที่ผมรู้ เขาเป็นแค่ผู้จัดการสาขาของตระกูลเซียวเท่านั้น การที่เขาจู่ๆ มายุ่งกับเรื่องของกลุ่มซิงเฉินซูเชิงครั้งนี้ คงมีคนอื่นอยู่เบื้องหลังแน่ๆ ท่านต้องระวังนะครับ!"
หลินเฉินหรี่ตามองแล้วพูดว่า "เรื่องของตระกูลเซียว เธอไม่ต้องยุ่ง ฉันจะจัดการเอง แค่ดูแลเรื่องที่ซูเจิ้งกับเรื่องของกลุ่มซิงเฉินก็พอ"
เฉินตงเจี้ยนเข้าใจความหมายในคำพูดของหลินเฉิน รีบตอบรับว่า "ครับ!"
ในขณะที่เขากำลังกังวลว่าหลินเฉินอาจจะไม่พอใจตัวเองอยู่นั้น ก็ได้ยินหลินเฉินพูดขึ้นว่า "เรื่องของตู้อวี่หมิงวันนี้ เธอทำได้ดีมาก อย่ากังวลไป ตราบใดที่เธอจงรักภักดีต่อฉันและทำงานให้ดี ฉันจะไม่ทอดทิ้งคนของฉันเอง"
เฉินตงเจี้ยนดีใจมาก คำพูดของหลินเฉินไม่เพียงแต่ยืนยันการกระทำของเขา แต่ยังแสดงให้เห็นว่าเขาถูกจัดอยู่ในกลุ่มคนของหลินเฉินอย่างชัดเจน นี่เป็นพระคุณอันยิ่งใหญ่!
