ตู้อวี่หมิงรู้สึกตกใจในใจ แต่เขาก็สงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว มองเฉินตงเจี้ยนด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน ไม่มีความเคารพบนใบหน้าแม้แต่น้อย และยังคงเรียกชื่อตรงๆ: "เฉินตงเจี้ยน นี่คุณโกรธที่ผมเปิดโปงเรื่องน่าอับอายของคุณ แล้วจะใส่ร้ายป้ายสีผมด้วยข้อหาอะไรสักอย่างใช่ไหม? ผมตู้อวี่หมิงอยู่กับกลุ่มซิงเฉินมาสิบกว่าปีแล้ว มีใครบ้างที่จะสั่งการผมได้?"
"ผมแค่ทนไม่ได้กับพฤติกรรมของคุณที่ใช้กฎใต้โต๊ะในการเลื่อนตำแหน่งผู้บริหารเท่านั้น! ถ้าคุณแค่ต้องการช่วยเหลือคนรักของคุณ ให้เธอเป็นผู้ช่วยผู้จัดการอะไรแบบนั้น บางทีผมอาจจะเลือกที่จะมองข้ามไป แกล้งทำเป็นไม่เห็น ไม่พูดอะไรมาก แต่คุณกลับให้เธอเป็นรองประธานบริษัทเลย! คุณรู้ไหมว่ารองประธานบริหารสำคัญต่อบริษัทแค่ไหน? หลายครั้งที่การตัดสินใจผิดพลาดเพียงครั้งเดียวของรองประธาน อาจนำความเสียหายอย่างใหญ่หลวงมาสู่บริษัท! ผมไม่อยากเห็นกลุ่มซิงเฉินของเราต้องพังพินาศในมือของคนเลวอย่างคุณ!"
