หลังจากผ่านไปสักพัก ปลายสายจึงตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันจะไปดูด้วยตัวเองว่าไอ้นามสกุลหลินคนนี้มันเป็นใครกันแน่!"
โทรศัพท์ถูกวางสายทันที เซ่อพันโร่งได้ยินความไม่พอใจและการข่มขู่จากน้ำเสียงที่เรียบเฉยของอีกฝ่าย จึงยิ้มกว้างด้วยความพอใจ
"หลินเฉิน ข้าจะดูว่าเจ้าจะเก่งกาจได้อีกนานแค่ไหน! รอให้ท่านผู้นั้นมาหาเจ้าเอง ข้าอยากเห็นนักว่าเจ้าจะยังทำท่าเหลิงได้อยู่หรือไม่! การที่เจ้าตบหน้าข้าวันนี้ ข้าจะเอาคืนเจ้าสิบเท่า!" เซ่อพันโร่งลูบแก้มที่ยังแสบอยู่พลางพูดด้วยน้ำเสียงอำมหิต
ในเวลานั้น ณ คฤหาสน์หรูหราใจกลางเมืองจินหลิง ชายหนุ่มวัยสามสิบกว่าคนหนึ่งพ่นควันซิการ์เป็นวงแหวน จากนั้นก็กดก้นซิการ์ลงบนแขนของสาวสวยที่อยู่ข้างๆ โดยไม่ไยดี
"จี๊ด!"
ปลายซิการ์ที่ร้อนระอุกดลงบนผิวหนัง ทำให้เกิดกลิ่นไหม้เกรียมที่ชวนคลื่นไส้ แต่หญิงสาวคนนั้นกัดริมฝีปากแน่น ตัวสั่นเทา ไม่กล้าส่งเสียงแม้แต่น้อย
"หลินเฉินงั้นเหรอ? ฮึ ของที่ข้าสุนเฉาต้องการ ไม่เคยมีอะไรที่ข้าไม่ได้มา!"
ในขณะเดียวกัน หลินเฉินพาพี่น้องเฉิงชูเหยียนเข้าไปในคฤหาสน์ ก็เห็นฉายชิงชิงลุกขึ้นยืนจากหลังประตู
