"ไอ้เหี้ย!"
เซ่อพันโร่งโมโหจนสบถออกมา กำลังจะสั่งบอดี้การ์ดสองคนที่พามาให้จัดการกับหลินเฉิน แต่บอดี้การ์ดทั้งสองคนกลับกระซิบข้างหูเขาว่า "คุณชายโร่ง ไอ้หมอนั่นมีฝีมือพิเศษแปลกๆ พวกเราดูไม่ออกว่าเก่งแค่ไหน แถมถ้ารวมไอ้หมอตัวใหญ่ที่อยู่ข้างๆ มันด้วย พวกเราสองคนคงสู้ไม่ได้"
แม้คำพูดนี้จะดูขี้ขลาด แต่บอดี้การ์ดจำเป็นต้องพูดออกมา ไม่อย่างนั้นถ้าเดี๋ยวพวกเขาแพ้อย่างน่าอาย โดนซ้อมยับก็เรื่องเล็ก แต่ถ้าเซ่อพันโร่งไอ้หมูอ้วนนี่โดนซ้อมจนน่าสงสารด้วย พวกเขาในฐานะบอดี้การ์ดประจำตัวก็คงไม่มีทางรอดเหมือนกัน
"เชี่ย!" เซ่อพันโร่งสบถอีกครั้ง สีหน้าบูดบึ้งอย่างที่สุด
แน่นอน เขาก็ไม่ได้โง่ถึงขนาดนั้น รู้ว่าฝ่ายตัวเองสู้ไม่ได้แล้วยังจะดันทุรังสู้ต่อ นั่นมันเท่ากับหาทางโดนซ้อม
คิดถึงตรงนี้ เซ่อพันโร่งกลอกตาไปมา แล้วพูดขึ้นทันทีว่า "หลินเฉิน ผมจะพูดตรงๆ นะ ไม่ใช่ว่าตระกูลเซ่อของผมอยากได้วิลล่าของคุณหรอก แต่มีคนใหญ่คนโตคนหนึ่งสนใจที่นี่ ผมถึงได้ต้องมาขอให้คุณย้ายออก ส่วนราคา เราจะจ่ายคืนให้คุณตามราคาเดิม"
หลินเฉินหรี่ตามองเซ่อพันโร่ง คำพูดของเขาก็พอจะเชื่อได้บ้าง