ในชั่วขณะนั้น เฉิงชูเหยียนรู้สึกสับสนวุ่นวายใจเป็นอย่างมาก
เฉิงชูเทียนจับมือพี่สาวไว้แน่น พูดอย่างจริงจังว่า "พี่สาว เพราะฉะนั้นพี่อย่าได้คิดว่าพวกเขาเป็นครอบครัวเดียวกับเราอีกเลย! ดูสิว่าสิ่งที่พวกเขาทำมันเป็นเรื่องที่มนุษย์จะทำกันหรือ? พวกเขามีแต่จะใช้ประโยชน์และรังแกพวกเรา แม้แต่ฉีโหยวโหยวที่เป็นหลานสาวตระกูลเฉิง ก็ยังเอาอย่างพวกเขา ใช้สถานะญาติพี่น้องมาล่อลวงเจียเจีย"
"ถ้าพี่ยังคิดว่าพวกเขาเป็นครอบครัวเดียวกัน และยังคงใจอ่อนกับพวกเขาอยู่ เรื่องแบบเมื่อวานและวันนี้ก็จะเกิดขึ้นไม่จบไม่สิ้น เพราะจิตใจของพวกเขาเน่าเฟะไปหมดแล้ว! นั่นเป็นเหตุผลที่วันนี้พี่เขยถึงอยากจะฆ่าเฉิงเหวินเป่า และอยากไปเอาเรื่องกับตระกูลเฉิง ให้บทเรียนอันเจ็บแสบแก่พวกเขา เพื่อไม่ให้กล้ามารังแกพวกเราอีก"
พูดจบ เฉิงชูเทียนก็หันไปทางหลินเฉิน มองด้วยสายตามุ่งมั่นพลางกล่าวว่า "ดังนั้น พี่เขย ถ้าพี่จะไปจัดการกับพวกเขาที่ตระกูลเฉิง ฉันสนับสนุน เราไม่อาจปล่อยให้พวกเขาทำตามใจชอบ เหยียบย่ำพวกเราแบบนี้ได้ แต่พี่เขย อย่าได้ทำให้เกิดเรื่องถึงชีวิตเพราะคนพวกนั้นเลย มันไม่คุ้มค่าเลย นอกจากนั้น พี่จะทำอย่างไรก็ได้ตามใจ"
