ฟิงอวี้เฟยตาหดเล็กลง ยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ก็ถูกหลินเฉินเตะด้วยขายาวอย่างรุนแรงจนกระเด็น!
"อ๊าก!"
พร้อมกับเสียงร้องโหยหวนยาว ร่างของฟิงอวี้เฟยถูกเตะกระเด็นออกไปไกล ชนโต๊ะแตกกระจายหลายตัว จานชามและอาหารบนโต๊ะแตกกระจายเกลื่อนพื้น ร่างของฟิงอวี้เฟยกลิ้งไปกับน้ำแกงและเศษถ้วยชามที่แตกกระจาย ลุกไม่ขึ้นเป็นเวลานาน ดูสภาพยับเยินไปทั้งตัว!
ทุกคนพากันสูดลมหายใจเฮือก มองภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง!
หลินเฉินกล้าเตะฟิงอวี้เฟยต่อหน้าหัวหน้าตระกูลฟิง นี่มันบ้าไปแล้วจริงๆ!
"ฉันว่าไอ้หมอนี่เบื่อชีวิตแล้วจริงๆ มันบ้าไปแล้ว!"
"แต่เมื่อกี้เขาทำยังไงถึงตีคุณชายฟิงได้ล่ะ? ทั้งๆ ที่มีบอดี้การ์ดสี่ห้าคนขวางอยู่ แล้วเขาข้ามผ่านไปได้ยังไง?"
ผู้คนพากันวิพากษ์วิจารณ์ มองหลินเฉินและฟิงอวี้เฟยที่ถูกเตะกระเด็นไปเจ็ดแปดเมตรด้วยความไม่อยากเชื่อสายตา
ถ้าไม่ใช่เพราะตอนนี้คุณชายฟิงนอนสภาพยับเยินอยู่ท่ามกลางความเละเทะ พวกเขาคงไม่มีทางเชื่อสายตาตัวเองเลย
ในตอนนี้ บอดี้การ์ดเหล่านั้นก็ได้สติกลับมา พากันหันมาเผชิญหน้ากับหลินเฉิน
