เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฉิน เฉิงชูเหยียนก็รีบพูดอย่างร้อนรน "ไม่ได้นะ ถ้าคุณไปคนเดียว แล้วถ้าเกิดอันตรายขึ้นมาล่ะ?"
หลินเฉินยิ้มบางๆ "ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่เป็นอะไร และจะพาพ่อกลับมาอย่างปลอดภัย เชื่อผมสิ"
น้ำเสียงของหลินเฉินเต็มไปด้วยความมั่นใจอย่างยิ่ง เฉิงชูเหยียนนึกถึงพลังอันน่าเกรงขามที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังหลินเฉิน ในใจก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง แต่เธอก็ยังกัดฟันพูดด้วยความเป็นห่วง "งั้น...คุณก็ต้องระวังตัวด้วยนะ"
"อืม ไม่ต้องห่วง" หลินเฉินพยักหน้า แล้วหมุนตัวเดินจากไป
เบื้องหลัง เฉิงชูเหยียนมองร่างสูงใหญ่ของหลินเฉินที่หายลับไปตามบันได ในใจก็มีความรู้สึกสับสนที่บรรยายไม่ถูก
ไม่รู้ว่าเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ หลินเฉินทำให้เธอรู้สึกว่าเขาเป็นที่พึ่งพาได้อย่างมาก จนเวลาที่เธอเจอเรื่องอะไร คนแรกที่เธอนึกถึงโดยไม่รู้ตัวก็คือหลินเฉิน
