เฉิงชูเทียนตาแดงก่ำ จ้องมองฉายชิงชิงด้วยความโกรธและผิดหวังอย่างที่สุด ตะโกนว่า "แม่คะ พี่เขยทำอะไรผิดกับแม่หรือคะ ทำไมแม่ถึงได้บิดเบือนความจริงแบบนี้ เรื่องวุ่นวายวันนี้ก็เกิดจากแม่เองทั้งนั้น! เจ้าชิงอยากซื้อกำไลของแม่ แม่ไม่อยากขายก็แค่บอกไป แต่ทำไมต้องด่าเขาด้วย แล้วพวกคุณถึงได้ทะเลาะกัน!"
"หนูเห็นแม่โดนตบก็เลยเข้าไปช่วย แต่พอแม่รู้ว่าเขาเป็นใครก็กลัว แม่จะกลัวก็ไม่เป็นไร แต่ทำไมต้องให้หนูเอาหน้าไปรับการตบด้วย แม่เคยคิดถึงความรู้สึกของหนูบ้างไหม?"
"แล้วอีกอย่าง พี่เขยก็แค่ช่วยพวกเรา ถึงได้ต่อยผู้หญิงคนนั้น แม่เอาความผิดทั้งหมดไปโยนให้พี่เขยได้ยังไง ว่าเขาผิด? ถ้าไม่ใช่เพราะพี่เขยปกป้อง ตอนนี้หน้าหนูคงโดนผู้หญิงคนนั้นตบจนพังไปแล้ว!"
"แล้วแม่ยังกล้าพูดว่าที่เขาปล่อยพวกเราไปเพราะคนแซ่เหว่ยใจกว้าง? ตลกสิ้นดี! ตอนนั้นแม่ทิ้งพวกเราสองคนแล้วหนีไปเอง ไม่ได้เห็นอะไรเลย แม่เอาอะไรมาพูดแบบนี้?"
