หางชี่เทียนได้ยินแล้วก็ยิ้มกว้าง "ไอ้หนุ่ม หยิ่งจองหองนักนะ! แต่ที่ฉันไม่ได้แตะต้องเธอ ก็เพราะรอให้แกมาต่างหาก ฉันอยากให้แกได้เห็นกับตาว่าจะเกิดอะไรขึ้น! ได้เห็นผู้หญิงของตัวเองถูกย่ำยีและทำลาย ในขณะที่แกได้แต่คุกเข่าอยู่แทบเท้าฉัน ได้แต่มองดูอย่างหมดหนทาง ฮ่าๆ คิดดูแล้วมันช่างวิเศษจริงๆ!"
แววตาของหลินเฉินเต็มไปด้วยสายตาฆาตกรในทันที แต่เดิมเขาตั้งใจจะปรานีไว้ก่อน แต่ตอนนี้ดูเหมือนไม่จำเป็นแล้ว
"ไอ้หมาแก่บ้า พูดอะไรของแก!" ฉินหยูโกรธจัด พุ่งจะไปบีบคอหางชี่เทียนให้ตายคามือ แต่ถูกหลินเฉินยื่นมือห้ามไว้
"พูดถึงความหยิ่งผยอง ฉันสู้พ่อลูกพวกแกไม่ได้หรอก จับคนมามัด วางยา ดูเหมือนพวกแกจะชอบวิธีนี้มากนะ ไม่ทราบว่าลูกชายแกเมื่อครั้งก่อนที่ได้รับผลกรรมนั้นเป็นยังไงบ้าง? หรือว่าแกแก่แต่ตัวแต่ใจยังหนุ่ม อยากลองเหมือนลูกชายแกดูบ้าง? ในเมื่อแกก็เตรียมเหยื่อไว้พร้อมแล้ว ฉันก็ไม่ขัดศรัทธา" หลินเฉินหรี่ตามองหางชี่เทียนและชายร่างกำยำข้างๆ เขา
