เซียะเผิงเฟยหน้าซีดเผือด เรื่องความร่วมมือได้พังไปหมดแล้วเพราะเขา เมื่อกลับไปเยียงเจิ้งแล้ว เขาจะเผชิญหน้ากับคนในบริษัทอย่างไรดี
ส่วนฉินชวงชวงเมื่อได้ยินคำพูดนี้ก็รู้สึกร้อนใจขึ้นมา "พวกคุณรังแกคนไม่ได้นะ! เจิ้นจง คุณเคยรับปากว่าจะร่วมมือกับบริษัทของพวกเราไว้ก่อนหน้านี้ พวกเราถึงได้เดินทางมาที่ซูเจิ้งเป็นพิเศษ คุณจะผิดคำพูดได้อย่างไร"
เฉินตงเจี้ยนขมวดคิ้วพูดอย่างรำคาญ "ฉันเคยรับปากว่าจะร่วมมือกับพวกคุณตั้งแต่เมื่อไหร่กัน"
ฉินชวงชวงพูดด้วยสีหน้าไม่ยอมแพ้ "เมื่อไม่กี่วันก่อนตอนที่พ่อฉันโทรไปหาบริษัทของคุณ พวกคุณบอกว่าจะพิจารณาเรื่องความร่วมมือไว้นี่"
เฉินตงเจี้ยนพอได้ยินก็ถึงกับหัวเราะด้วยความโมโห
เขานึกว่าทำไมถึงจำไม่ได้ว่าเคยรับปากเรื่องความร่วมมือกับกลุ่มไท่กวงไว้ ที่แท้ก็เป็นแค่คำพูดทางธุรกิจที่ใช้กับทุกบริษัทเท่านั้นเอง
คิดถึงตรงนี้ เฉินตงเจี้ยนก็หมดอารมณ์จะอธิบายกับเด็กสาวที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวคนนี้แล้ว จึงเรียกพนักงานมาเชิญเซียะเผิงเฟยกับฉินชวงชวงออกไป
ฉินชวงชวงยังอยากจะพูดอะไรอีกด้วยความไม่ยอมแพ้ แต่เซียะเผิงเฟยรีบห้ามเอาไว้ แล้วจูงเธอออกจากโรงแรมสิงโต
