สองคนนั่งอยู่ในรถ เจียง เว่ยเป็นคนขับ มองดูสีหน้าที่ไม่สู้ดีของเฉิงชูเทียนผ่านกระจกมองหลังด้วยความกังวล "เทียนเทียน เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?"
เฉิงชูเทียนส่ายหน้า แต่น้ำตากลับไหลออกมา เธอเช็ดน้ำตาแล้วฝืนยิ้มพูดว่า "ไม่มีอะไรหรอก แค่วันนี้อารมณ์ไม่ค่อยดีเท่านั้นเอง เดี๋ยวก็ดีขึ้นแล้ว"
เจียง เว่ยก็ไม่กล้าถามอะไรมาก คิดว่าเดี๋ยวถึงบ้านค่อยถามดูอีกที การเห็นเพื่อนสนิทเป็นแบบนี้ มันทำให้รู้สึกไม่สบายใจเลย
ขณะที่รถแล่นไปบนถนนเปลี่ยวที่มีคนน้อย จู่ๆ ก็มีรถฮัมเมอร์พุ่งออกมาจากแยกด้านหน้า ไม่ลดความเร็วเลย พุ่งชนเข้าที่ด้านข้างรถเล็กของเจียง เว่ย พอดีกับที่นั่งข้างคนขับที่เฉิงชูเทียนนั่งอยู่
"โครม!" เสียงดังสนั่น รถของเจียง เว่ยถูกชนจนต้องหยุด กระจกแตกกระจายเต็มพื้น
ส่วนเฉิงชูเทียนถูกแรงกระแทกจนหมดสติไป
"เทียนเทียน!"
เจียง เว่ยรู้สึกมึนศีรษะจากแรงกระแทก เธอรีบจะดูอาการของเฉิงชูเทียน พร้อมกับคว้าโทรศัพท์จะแจ้งตำรวจ
แต่ในตอนนั้นเอง ประตูรถฮัมเมอร์ที่ชนก็เปิดออก มีชายร่างกำยำที่ดูไม่ใช่คนดีเดินออกมา แล้วตรงไปเปิดประตูฝั่งที่เฉิงชูเทียนนั่งอยู่
