คำพูดของเฉินตงเจี้ยนและสายตาที่จ้องมองมากมายหลากหลายความหมายนั้น เหมือนกับการตบหน้าอย่างดังสนั่น "ปัง ปัง ปัง" ใส่หน้าของคนในตระกูลเฉิงต่อหน้าธารกำนัล ทำให้พวกเขาหน้าแดงก่ำและแทบจะไม่มีที่ให้ซ่อนหน้า
ต๊กจื่อกวาง เมื่อไม่กี่วันก่อนยังเป็นทรัพย์สินของตระกูลเฉิงอยู่เลย...
และในตอนนั้นเอง หวังซื่อชินก็ยิ้มและลุกขึ้นยืน: "ถ้าต๊กจื่อกวางยินดี กลุ่มบริษัทหวังซือของเราก็หวังเป็นอย่างยิ่งที่จะได้ร่วมมือกับต๊กจื่อกวาง"
เมื่อมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งซูเจิ้งอย่างหวังซื่อชินยื่นกิ่งมะกอกให้เป็นคนแรก คนอื่นๆ ก็รีบลุกขึ้นยืนแข่งกัน
"ตระกูลจิงของเราก็หวังที่จะร่วมมือกับต๊กจื่อกวางเช่นกัน!"
"ตระกูลหลิวของเราก็เหมือนกัน! หวังว่าท่านประธานเฉินจะให้โอกาสด้วย!"
"รวมถึงตระกูลจางของเราด้วย ถ้าได้ร่วมมือกับต๊กจื่อกวาง เรายินดีลดกำไรให้ 10 เปอร์เซ็นต์!"
...
ในชั่วพริบตา ตระกูลใหญ่น้อยมากมายต่างก็แสดงท่าทีว่าต้องการร่วมมือกับต๊กจื่อกวาง
สำหรับบริษัทใหญ่ๆ การร่วมมือกับต๊กจื่อกวางก็จะช่วยให้ความสัมพันธ์กับกลุ่มซิงเฉินก้าวหน้าขึ้นอีกขั้น
