"หลิวมิง เจ้าเลยเถิดไปแล้ว"
เมื่อหลิวมิงได้ยินเสียงของมั่วซือที่แฝงไปด้วยความโกรธ สีหน้าของเขาก็แข็งค้างไป มั่วซือเป็นผู้แข็งแกร่งระดับอาณาเขตวิญญาณทรงพลังตัวจริง อีกทั้งยังมีตำแหน่งเป็นอาจารย์ชั้นหนึ่งของวิทยาลัยเหนือวิญญาณ แม้แต่เขตหลิวของพวกเขาก็ไม่กล้าที่จะยั่วโทสะเขาง่ายๆ
"ฮ่าๆ มั่วซืออย่าได้โกรธเลย เป็นข้าเองที่ใจร้อนไปหน่อย แต่ก็ขอให้มั่วซือเข้าใจด้วย พวกเราเขตหลิวได้รับความเสียหายอย่างหนักในครั้งนี้ ตอนนี้เสวียนตู้ถูกฆ่าตาย พวกเราย่อมต้องเอาของที่สูญหายกลับคืนมา" หลิวมิงค้อมกายคำนับมั่วซือ คำพูดสุภาพมาก
มั่วซือพูดเสียงเรียบๆ ว่า: "ข้าเข้าใจความรู้สึกของพวกเจ้า แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่พวกเจ้าจะมาค้นตัวลูกศิษย์ของข้าต่อหน้าข้าได้ตามใจชอบ ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเจ้าไล่ต้อนเสวียนตู้มาใกล้ที่ราบเหนือของหลิง มู่เจิ้นก็คงไม่ต้องเจอเรื่องเกือบเอาชีวิตไม่รอด ตอนนี้เขารอดมาได้อย่างหวุดหวิด เจ้ากลับจะมาทำเช่นนี้ ข้าคงไม่ยอม"
