โอม!
ในขณะที่หอคอยแสงพร่ามัวปรากฏขึ้นในร่างของมู่เจิ้นอย่างรางเลือน คลื่นพลังแปลกประหลาดก็พุ่งออกมาจากร่างของเขาในทันที
คลื่นพลังนั้นไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก แต่เมื่อมันแผ่ไปถึงจีจง ร่างกายของเขาก็สั่นเล็กน้อย ดวงตาเกิดอาการเลือนรางชั่วขณะ
ฮึ
อย่างไรก็ตาม อาการเลือนรางนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วครู่ จีจงก็ฮึดฮัดกลับมาเป็นปกติ มู่เจิ้นคนนี้แตกต่างจากเด็กหนุ่มทั่วไปจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่เขตหลิวจะขอให้เขาออกโรง แต่ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างไร ช่องว่างอันมหาศาลระหว่างพวกเขาทั้งสองก็ไม่มีทางที่เขาจะปิดได้อย่างง่ายดาย!
ฉิว!
จีจงสะบัดแขน ดาบยาวที่ก่อตัวจากน้ำฝนก็พุ่งยาวขึ้นในทันที ภายใต้การโจมตีของพลังวิญญาณอันรุนแรง มันก็สามารถทำลายประทับมรณะสมเนตรทั้งสองดวงออกไปได้ จากนั้นก็พุ่งเข้าแทงไหล่ของมู่เจิ้นด้วยความเร็วดั่งสายฟ้า
ติ๊ง!
