มองดูจางเฟิงที่อยู่ตรงหน้า สีหน้าของเซวี่ยวอี๋โร่วเต็มไปด้วยความโกรธ
หลังจากลังเลอยู่สักครู่ เซวี่ยวอี๋โร่วกัดริมฝีปากพูดเบาๆ ว่า "จางเฟิง ทำไมคุณถึงทำแบบนี้? ในเมื่อคุณไม่มีเงิน ทำไมคุณยังต้องออกมาแสร้งทำเป็นลูกคนรวย กลับไปส่งอาหารอย่างสงบเสงี่ยมไม่ได้หรือ?"
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเซวี่ยวอี๋โร่ว จางเฟิงอดไม่ได้ที่จะเงยหน้ามองเซวี่ยวอี๋โร่วแวบหนึ่ง แต่ไม่พูดอะไร
แรกเริ่มเดิมทีจางเฟิงตั้งใจว่าหลังจากเพิ่มวีแชทของเซวี่ยวอี๋โร่วแล้วจะอธิบายเรื่องของตัวเองให้เธอฟังอย่างชัดเจน ดูว่าเธอจะมีปฏิกิริยาอย่างไร
แต่ดูเหมือนตอนนี้จะไม่มีความจำเป็นแล้ว เพราะเฉินเหวินเหวินได้ช่วยจางเฟิงสำรวจออกมาแล้ว
"ช่างโชคร้ายจริงๆ!"
เซวี่ยวอี๋โร่วด่าด้วยอารมณ์ที่เดือดดาล จากนั้นก็หยิบกระเป๋าขึ้นมาและหมุนตัวจะเดินออกไป
"อวี่โร่ว อย่าไปนะ เรื่องมันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดหรอก..."
ซูเสี่ยวซวนเห็นเซวี่ยวอี๋โร่วจะเดินออกไปก็รีบยื่นมือไปขวางเซวี่ยวอี๋โร่วไว้
