เมืองเจียงเฉิง

โรงแรมเซเว่นเดย์ส

จางเฟิงขี่รถจักรยานยนต์ไฟฟ้ามาส่งอาหารที่โรงแรมเซเว่นเดย์สซึ่งได้รับฉายาว่าเป็น "สวรรค์ของการนัดเดท"

วันนี้เป็นวันเกิดของแฟนสาวเฉินเหวินเหวิน หลังจากส่งอาหารมื้อสุดท้ายของช่วงเช้าเสร็จ จางเฟิงก็จะได้ไปนัดเดทกับเธอ

ด้วยความตื่นเต้น จางเฟิงถือถุงอาหารเดินเข้าไปในโรงแรมเซเว่นเดย์ส

ในตอนนั้นเอง มีคู่ชายหญิงวัยรุ่นคู่หนึ่งเดินจูงมือกันออกมาจากลิฟต์

ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตอาร์มานี สวมนาฬิกาโรเล็กซ์ที่ข้อมือ และห้อยกุญแจรถบีเอ็มดับเบิลยูที่เอว

สาวสวมกระโปรงสั้นจู๋ เผยให้เห็นต้นขาขาวเนียน ใบหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อย ดูยั่วยวนมาก

ทั้งคู่แนบชิดกัน หยอกล้อเล่นกันเป็นครั้งคราว ท่าทางสนิทสนมมาก

"เฉินเหวินเหวิน?!"

เมื่อเห็นภาพตรงหน้า จางเฟิงไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง รีบวิ่งเข้าไปหาด้วยความตื่นเต้น

เพราะเมื่อคืน เฉินเหวินเหวินบอกจางเฟิงว่าจะไปดูหนังกับเพื่อนสาว ดังนั้นคืนนี้จะไม่กลับบ้าน

แต่จางเฟิงไม่คิดเลยว่าจะมาเจอเธอที่โรงแรมเซเว่นเดย์ส

เมื่อได้ยินเสียงของจางเฟิงอย่างกะทันหัน สีหน้าของเฉินเหวินเหวินก็เปลี่ยนไป เธอพยายามสะบัดตัวออกโดยไม่รู้ตัว แต่ถูกชายหนุ่มข้างๆ กอดไว้แน่น

"เธอกลัวอะไร?"

"หรือว่าเธอยังอยากกลับไปคืนดีกับไอ้ขี้ยากนั่นอีก?"

ชายหนุ่มที่กอดเฉินเหวินเหวินไว้ไม่ได้สูงใหญ่ แต่กลับมีรูปร่างค่อนข้างเตี้ย

ถ้าไม่ใช่เพราะเครื่องแต่งกายแบรนด์เนมทั้งตัวของเขา คงไม่มีสาวคนไหนอยากมองเขาสักนิดถ้าโยนเขาไปอยู่ในฝูงชน

ดวงตาของเฉินเหวินเหวินวูบไหวเล็กน้อย ความตกใจก่อนหน้านี้หายไป เหลือเพียงความเย็นชาไม่มีที่สิ้นสุด

"จางเฟิง ในเมื่อนายจับได้แล้ว ฉันก็จะพูดตรงๆ เลยแล้วกัน แฟนสาวของนายมาอยู่กับฉันแล้ว!"

ชายหนุ่มที่กอดเฉินเหวินเหวินชื่อหยางเหว่ย เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนของจางเฟิง

แต่เมื่อเทียบกับจางเฟิงแล้ว หยางเหว่ยเป็นลูกคนรวยที่มีชื่อเสียงในชั้นเรียน

จางเฟิงได้ยินคำพูดของหยางเหว่ย ก็เซถอยหลังไปสองสามก้าว สีหน้าเปลี่ยนเป็นไม่ดี

แต่เขาไม่ได้สนใจหยางเหว่ย กลับยื่นมือไปจับเฉินเหวินเหวิน

"เหวินเหวิน กลับบ้านกันเถอะ! ผมจะให้ความสุขกับคุณเอง"

"อย่ามาแตะตัวฉัน!" เฉินเหวินเหวินผลักมือของจางเฟิงออก "ฉันจะกลับไปกับนายทำไม? โทรศัพท์ที่ฉันชอบ กระเป๋าที่ฉันอยากได้ นายซื้อให้ฉันได้หรือ? แม้แต่ดูหนังสักเรื่อง ก็ต้องรอให้ถึงวันเกิดฉัน นายจะเอาอะไรมาให้ความสุขกับฉัน!"

"เหวินเหวิน ตอนนี้ผมจนก็จริง แต่...แต่ผมจะพยายาม!" จางเฟิงกัดฟันพูด

"พยายาม? ฮึ! นายเป็นแค่เด็กกำพร้า ไม่มีเงิน ไม่มีอำนาจ ไม่มีเส้นสาย ต่อให้นายส่งอาหารไปทั้งชีวิต ก็ยังไม่เท่าเส้นขนเส้นเดียวของหยางเสี่ยวเลย นายจะเอาอะไรมาพยายาม?" เฉินเหวินเหวินยิ้มเย้ยหยัน

"จางเฟิง ตื่นได้แล้ว เหวินเหวินไม่มีทางกลับไปกับนายหรอก หรือว่าจะกลับไปส่งอาหารด้วยกันกับนาย?" หยางเหว่ยก็เริ่มเยาะเย้ยด้วย

"จางเฟิง ฉันอยากบอกนายมานานแล้ว นายไม่คู่ควรกับฉันหรอก เราเลิกกันเถอะ!" เฉินเหวินเหวินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

จากนั้น เฉินเหวินเหวินหันไปมองหยางเหว่ยพร้อมยิ้มเสน่ห์ "หยางเสี่ยว เรากลับกันเถอะค่ะ"

พูดจบ เฉินเหวินเหวินก็เกี่ยวแขนหยางเหว่ยเอง

หยางเหว่ยมองอย่างดูถูกไปทางจางเฟิง พูดเสียงเย็นชาว่า "ไอ้ขี้ข้าจนๆ ไม่มีสิทธิ์มีความรัก เข้าใจมั้ย?!"

พูดจบ หยางเหว่ยก็จูงมือเฉินเหวินเหวินเดินออกไปทางรถบีเอ็มดับเบิลยูที่จอดอยู่นอกโรงแรม

จางเฟิงมองเงาร่างของเฉินเหวินเหวินที่เดินจากไป หัวใจของเขาปวดร้าวราวกับถูกบีบ

ความโกรธ ความเจ็บปวด ความไม่ยอมรับ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้...

"แค่เพราะหยางเหว่ยมีเงิน เธอก็สามารถดูถูกฉันได้แบบนี้เหรอ?"

จางเฟิงก้มหน้า กำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ ถึงขั้นมีเลือดไหลออกมา

จางเฟิงรู้จักกับเฉินเหวินเหวินตอนเรียนมหาวิทยาลัย ตอนที่คลาสจัดงานสังสรรค์ครั้งแรก ทั้งคู่ก็คบกันเป็นแฟน ตอนนั้นเฉินเหวินเหวินยังไร้เดียงสามาก

แต่ตอนนี้เธอกลับทรยศเขา เลือกที่จะอยู่กับหยางเหว่ย

จางเฟิงไม่ได้ไปรั้งเธอไว้ ไม่ได้ไปไล่ตามเฉินเหวินเหวิน เพราะเขาเป็นแค่ไอ้ขี้ข้าจนๆ จะมีสิทธิ์อะไรไปแย่งกับหยางเหว่ย

อีกอย่าง จางเฟิงก็มองทะลุเฉินเหวินเหวินแล้ว

พูดตามตรง สองปีที่ผ่านมา เพราะตัวเองจน เฉินเหวินเหวินก็ใช้เงินดูถูกจางเฟิงมาไม่น้อย

แต่จางเฟิงไม่เคยพูดอะไรสักคำ ได้แต่ส่งอาหารอย่างสุดชีวิตเพื่อหาเงินมาเลี้ยงเธอ

แต่ตอนนี้ เธอกลับแอบไปยุ่งกับลูกรวยลับหลังเขา!

"เฉินเหวินเหวิน วันนี้เธอดูถูกฉันสารพัด วันหนึ่งฉันจะทำให้เธอไม่มีสิทธิ์เอื้อมถึงฉัน!" จางเฟิงกล่าวด้วยแววตาเปล่งประกาย

ในโรงอาหารของมหาวิทยาลัยเจียงเฉิง

"จางเฟิง คิดให้โล่งหน่อยสิ"

วังเซียงเพื่อนร่วมห้องพูดว่า "ฉันเคยบอกนายแล้วไงว่า เฉินเหวินเหวินไม่ใช่คนในโลกเดียวกับพวกเรา เธอสวย หุ่นเซ็กซี่ แถมยังพูดจาเย้ายวนใจ ดูก็รู้ว่าไม่ใช่ผู้หญิงดีๆ"

"สุภาษิตว่าไว้ นางในฝันของคนจน กลายเป็นที่รองน้ำของคนรวย พวกขายาวหน้าอกใหญ่หน้าเน็ตไอดอลแบบเธอ ล้วนแต่ไว้อุ่นเตียงให้ลูกรวย พวกเราไอ้ขี้ข้าอย่าไปยุ่งเลย ไม่งั้นสุดท้ายคนโดนนอกใจก็คือเรานั่นแหละ"

"อีกอย่าง นายก็เคยนอนกับเธอไม่ใช่เหรอ? ก็ไม่ได้เสียเปรียบอะไรนี่"

"ฉันไม่เคยนอนกับเธอนะ" จางเฟิงพูด

"เฮ้ย ไม่จริงน่า พวกนายคบกันมาตั้งหลายปี นายไม่เคยนอนกับเธอเลยเหรอ? ปกติพวกนายไปดูหนัง ก็เข้าโรงแรมกันไม่ใช่หรือไง!"

วังเซียงกระโดดผลุงขึ้นมาด้วยท่าทางเจ็บปวดรวดร้าว

"เข้าห้องธรรมดาเตียงคู่ ไม่ได้เกิดอะไรขึ้น" จางเฟิงพูด

"ไม่จริงน่า! เสียดายไปตั้งหลายพันล้านเลยนะ!"

จางเฟิงคิดดู ก็รู้สึกว่าจริงๆ แล้วเขาค่อนข้างเสียเปรียบ

แต่จางเฟิงชอบเฉินเหวินเหวินจริงๆ และเคารพเธอ ดังนั้นเขาจึงไม่เคยบังคับให้เธอทำอะไรกับเขา

แต่ก็นั่นแหละ ฮึ...

จางเฟิงมองข้อความแจ้งเตือนออเดอร์ในโทรศัพท์ ข้อดีเดียวของการเลิกกันคงจะเป็นการที่เขาไม่ต้องส่งอาหารอีกต่อไปสินะ!

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ก็ดังขึ้น แสดงว่ามีข้อความเข้ามา

"บัญชีของคุณเลขท้าย 4466 ได้รับเงินเข้า 1,000,000,000.00 หยวน ยอดคงเหลือ 1,000,000,056.00 หยวน!"

จางเฟิงจ้องข้อความนั้นอย่างเขม็ง ตาเบิกโพลงเท่าไข่ห่าน

แม่ง! ใครวะที่โอนเงินหมื่นล้านมาเข้าบัญชีกู!