"เหลียงเทียนชี่มาร่วมงานวันเกิดของหลินเหว่ยกว้อได้ยังไงกัน?"
"ใช่ ตระกูลหลินรู้จักเหลียงเทียนชี่ตั้งแต่เมื่อไหร่?"
"ไม่รู้สิ คนอย่างเหลียงเทียนชี่ไม่ใช่คนที่ใครๆ จะรู้จักได้ง่ายๆ นะ!"
เมื่อได้ยินว่าเหลียงเทียนชี่มาถึงแล้ว แขกในร้านอาหารต่างก็เริ่มกระซิบกระซาบกันเบาๆ
ส่วนหลินเหว่ยกว้อก็มีสีหน้าฉงนสงสัย เขายังไม่รู้จักคนอย่างเฉียนหย่งหวังเลย แล้วจะพูดถึงเหลียงเทียนชี่ที่อยู่ไกลถึงเมืองหยางโจวได้อย่างไร
ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเหลียงเทียนชี่คงไม่ได้มาหาเขาแน่ๆ น่าจะมาหาหลินเว่ยจุนกับหลินเว่ยเย่มากกว่า
"พี่ใหญ่ พี่รอง พวกพี่มีใครรู้จักเหลียงเทียนชี่คนนี้บ้างมั้ย?" หลินเหว่ยกว้อลังเลเล็กน้อยก่อนจะถามเสียงเบา
"ไม่รู้จักครับ!" หลินเว่ยเย่กับหลินเว่ยจุนต่างส่ายหน้า
"แล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน? ตระกูลเราไม่เคยติดต่อกับเหลียงเทียนชี่มาก่อนเลย แล้วเหลียงเทียนชี่จะมาร่วมงานวันเกิดผมได้ยังไง?" หลินเหว่ยกว้อพึมพำด้วยความสงสัย
"คุณปู่ที่สาม ผมว่าในเมื่อคนอย่างเฉียนหย่งหวังยังมาอวยพรวันเกิดคุณปู่ได้ เหลียงเทียนชี่มาก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนะครับ!" ทันใดนั้น หลินเฟิงก็เอ่ยปากขึ้นมา
