"""
"รีบเอาเงินไปแล้วไสหัวไปซะ อย่าให้ฉันเห็นหน้าแกอีก!"
จางเฟิงพูดกับสาวสวยอย่างกัดฟันทีละคำ
ส่วนลูกค้าในร้านอาหารต่างก็ตกตะลึงกันหมด ไม่มีใครคิดว่าผู้ชายที่ดูเหมือนคนธรรมดาๆ คนนี้จะรวยขนาดนี้ โยนแพ็คธนบัตรออกไปโดยไม่กะพริบตาเลย
เงินเหล่านี้คือเงินที่จางเฟิงเบิกมาจากธนาคารก่อนหน้านี้เพื่อเตรียมไว้ใช้ยามฉุกเฉิน แต่ไม่คิดว่าจะต้องมาใช้กับผู้หญิงคนนี้
"นาย... นายกล้าตบฉัน?"
สาวสวยจ้องด้วยดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยน้ำตา พูดกับจางเฟิงอย่างตื่นเต้น
"เธอไม่ใช่อยากได้เงินหรอกเหรอ? ตอนนี้ฉันให้เงินเธอแล้ว กรุณาอย่ามารบกวนฉันอีก!"
จางเฟิงตอบอย่างเรียบๆ
"นายรอดูเถอะ ฉันจะทำให้นายเสียใจกับการกระทำของนายวันนี้!"
สาวสวยตะโกนใส่จางเฟิง แล้วก็เริ่มก้มลงเก็บเงินบนพื้น
จางเฟิงเห็นภาพนี้แล้วอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ คิดในใจว่าบางครั้งเงินก็แก้ปัญหาได้มากจริงๆ
เมื่อเห็นว่าสาวสวยไม่มารบกวนตัวเองอีก จางเฟิงก็ก้าวเข้าไปในร้านอาหารมิชลิน
ส่วนสาวสวยเก็บธนบัตรบนพื้นเสร็จอย่างรวดเร็ว แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาใครบางคน
