จางเฟิงรีบวิ่งไปหาอี้หยวน แล้วถามเบาๆว่า "คุณมีวิธีไหนที่จะช่วยผมหาคนอยู่เบื้องหลังนี้ได้บ้าง?"
อี้หยวนได้ยินคำพูดของจางเฟิงแล้วลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็พูดต่อว่า "ฉันบอกวิธีหาให้คุณได้ แต่คุณต้องสัญญากับฉันอย่างหนึ่ง!"
"อะไรล่ะ? พูดมาเร็วๆสิ"
จางเฟิงพูดอย่างร้อนรน
"ตอนนี้ฉันยังนึกไม่ออก แต่ฉันจะไม่ช่วยคุณฟรีๆหรอกนะ ดังนั้นคุณต้องสัญญากับฉันก่อน เมื่อพี่สาวคิดออกว่าจะให้คุณทำอะไร ฉันจะบอกคุณทีหลัง ตกลงไหม?"
อี้หยวนพูดพร้อมรอยยิ้ม
"ได้ๆ คุณอย่ามัวแต่พูดวกวนอีกเลย รีบบอกผมเร็วๆสิว่าจะหาคนนั้นได้ยังไง!"
จางเฟิงตะโกนอย่างร้อนรน
"คุณว่าใครพูดวกวนกัน? ระวังน้ำเสียงที่คุณใช้พูดกับพี่สาวหน่อยนะ ตอนนี้พี่สาวเป็นผู้ช่วยชีวิตของคุณนะบอกให้..."
อี้หยวนจ้องจางเฟิงอย่างดุดัน
"คุณจะพูดหรือไม่พูดกันแน่?"
ตอนนี้จางเฟิงไม่มีอารมณ์จะมาวกวนกับอี้หยวนอีกแล้ว เขาแค่อยากรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้โดยเร็วที่สุด
"ช่างเถอะ เห็นแก่ที่คุณน่าสงสารขนาดนี้ พี่สาวจะบอกวิธีหาคนนั้นให้ก็แล้วกัน!"
