"จางเฟิงนี่มันเรื่องอะไรกันแน่?"
หลินเฟยเอ๋อเห็นจางเฟิงจากไปแล้ว สีหน้าสงสัยอย่างมากนั่งลงบนเก้าอี้
"พี่สาว จางเฟิงคนนี้แค่คุยโว คุณไม่ต้องสนใจเขาหรอก พรุ่งนี้เขาไม่มีทางพาคนมาแน่ๆ..."
หลินเสี่ยวหม่านเดินมาข้างๆหลินเฟยเอ๋อ พูดด้วยน้ำเสียงดูถูก
หลินเฟยเอ๋อหันไปมองหลินเสี่ยวหม่านแวบหนึ่ง ถอนหายใจอย่างจนปัญญาแล้วพูดว่า "ตอนนี้สัญญาก็ลงนามไปแล้ว พูดอะไรแบบนี้ยังมีประโยชน์อะไรล่ะ? คิดหาทางแก้ปัญหากันดีกว่า!"
"จะแก้ปัญหายังไงล่ะ พรุ่งนี้จางเฟิงไม่มีทางพาคนมาแน่ๆ ถ้าไม่มีนักลงทุนมา บริษัทของคุณก็ต้องล้มละลาย แถมยังต้องจ่ายเงินชดเชยก้อนใหญ่อีก..." หลินเสี่ยวหม่านพูดอย่างหมดหนทางเช่นกัน
"..."
หลินเฟยเอ๋อหรี่ตาไม่พูดอะไร ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
"ถ้าพรุ่งนี้จางเฟิงไม่มา พวกผู้ถือหุ้นก็จะต้องมาทวงเงินคุณแน่ ถ้าคุณไม่มีเงินให้พวกเขา พวกเขาอาจจะฟ้องร้องคุณที่ศาลจริงๆ..." หลินเสี่ยวหม่านมองหลินเฟยเอ๋อแล้วพูดต่อ
"จางเฟิงคนนี้เขาจะทำอะไรกันแน่!"
หลินเฟยเอ๋อแทบจะเสียสติไปกับเรื่องนี้แล้ว ร้องออกมาด้วยสีหน้าสิ้นหวังสุดๆ
