เฉินเฟยได้ยินคำพูดของชายวัยกลางคนแล้ว อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงไปชั่วขณะ
จากนั้นก็หันไปมองจางเฟิงแวบหนึ่ง ก่อนจะถามด้วยสีหน้าสงสัย "คุณบอกว่าคนนี้เป็นคู่หมั้นของหลินเฟยเอ๋อเหรอ?"
"ใช่ เป็นไอ้หนุ่มคนนี้แหละ เมื่อกี้เขายังบอกว่าจะช่วยหลินเฟยเอ๋อหานักลงทุนรายใหม่ด้วยนะ!"
ชายวัยกลางคนพยักหน้าเบาๆ
เฉินเฟยมองจางเฟิงตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็หัวเราะออกมาพลางกุมท้อง พร้อมกับชี้ไปที่จางเฟิงและพูดว่า "นายไม่ใช่พนักงานเสิร์ฟในบาร์เมื่อคืนนี้หรอกเหรอ? ทำไมถึงมาเป็นคู่หมั้นของหลินเฟยเอ๋อได้ล่ะ?"
"การที่ผมเป็นพนักงานเสิร์ฟมันเกี่ยวอะไรกับการที่ผมเป็นคู่หมั้นของหลินเฟยเอ๋อด้วยเหรอ?" จางเฟิงย้อนถาม
"ไม่...ไม่เกี่ยว..."
ตอนนี้เฉินเฟยยิ่งหัวเราะหนักกว่าเดิม
หลินเฟยเอ๋อมองสีหน้าของเฉินเฟยด้วยความรู้สึกจนปัญญา แต่ตอนนี้เรื่องมันมาถึงจุดนี้แล้ว เธอก็ไม่อยากจะอธิบายอะไรอีก ยังไงเธอพูดมากแค่ไหนก็คงไม่มีใครเชื่อ
