จางเฟิงมองดูหลินเฟยเอ๋อที่อยู่ตรงหน้า รู้สึกอยากจะพยักหน้ายอมรับ
แต่น่าเสียดายที่ในสัญญารับมรดกระบุชัดเจนว่า จางเฟิงไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของตนเองกับหลินเฟยเอ๋อได้ มิฉะนั้นเขาจะสูญเสียสิทธิ์ในการรับมรดกนั้น
จางเฟิงปิดบังตัวตนของตนเองกับคนอื่นๆ เพราะไม่อยากให้ชีวิตของตนถูกรบกวน
แต่การปิดบังตัวตนกับหลินเฟยเอ๋อนั้น เป็นเพราะจำเป็นต้องทำ
ส่วนหลินเฟยเอ๋อเมื่อเห็นจางเฟิงเงียบไป ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะเบาๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงกระเซ้าว่า "พอเถอะ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ดูท่าทางเธอแบบนี้ฉันก็รู้คำตอบแล้ว คนอย่างเธอจะซื้อบ้านหลังใหญ่ได้ยังไง แถมยังเป็นบ้านราคา 50 ล้านอีกต่างหาก นี่มันเป็นความคิดที่เพ้อเจ้อของฉันจริงๆ!"
"ใช่แล้ว ฉันซื้อบ้านหลังใหญ่ไม่ได้หรอก!"
จางเฟิงมองดูหลินเฟยเอ๋อพลางพยักหน้า แล้วพูดต่อว่า "คุณมีอะไรอีกไหม? ถ้าไม่มีแล้ว ผมต้องไปทำงานแล้ว!"
"..."
หลินเฟยเอ๋อลังเลเล็กน้อย มองดูจางเฟิงแล้วพูดว่า "ฉันไม่อยากให้คนอื่นรู้ถึงความสัมพันธ์ของเราสองคน ดังนั้นถ้ามีคนถามว่าทำไมเธอถึงรู้จักฉัน เธอก็บอกว่าเราสองคนรู้จักกันที่บาร์ เข้าใจไหม?"
"เข้าใจแล้วครับ!"
