ทุกคนได้ยินคำพูดของเฉินเหวินเหวินแล้วต่างก็ตกตะลึงอยู่กับที่
แม้แต่หยางเหว่ย ซุนลี่ และเย่เหมย ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเฉินเหวินเหวินกำลังทำอะไรอยู่
"ถ้าฉันจากจางเฟิงไปเพราะเงิน แล้วทำไมฉันถึงคบกับเขาตั้งแต่แรก? และทำไมฉันถึงอยู่กับเขามาสองปี?"
"ลูกรวยที่ตามจีบฉันมีตั้งมากมาย แต่ละคนก็รวยกว่าเขา แล้วทำไมฉันถึงเลือกที่จะอยู่กับเขา? ก็เพราะฉันเห็นว่าเขาดีกับฉันไง?"
"ตราบใดที่จางเฟิงยังดีกับฉัน ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อเขา แม้แต่ทำแท้งเพื่อเขาฉันก็ไม่มีข้อแม้ แต่ฉันไม่คิดว่าจางเฟิงคนนี้จะเป็นคนเลวแบบนี้ นอกจากจะจนแล้วยังชอบเจ้าชู้ พอเบื่อฉันก็จะทิ้งฉันไป แล้วไปมีความสุขกับผู้หญิงคนอื่น ฉันทนไม่ไหวจริงๆ ถึงได้เลือกที่จะเลิกกับเขา!"
เฉินเหวินเหวินพูดจบก็ร้องไห้ต่อหน้าทุกคนทันที
จางเฟิงฟังคำพูดที่สะเทือนใจของเฉินเหวินเหวินจบแล้ว สีหน้าก็ดูงงงวยอย่างยิ่ง
ถ้าจางเฟิงไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น เขาอาจจะเชื่อคำพูดของเฉินเหวินเหวินไปแล้ว
"ไอ้เลว คนแบบนี้มันน่าขยะแขยงจริงๆ ทั้งจนทั้งเลว!"
"ใช่ มหาวิทยาลัยเจียงเฉิงของเราทำไมถึงมีคนแบบนี้ด้วย น่าอายจริงๆ!"
