"ผู้จัดการทั่วไปของอสังหาริมทรัพย์เหิงเกอหรือ? คุณมีธุระอะไรกับฉันหรือ?"
หลินเฟยเอ๋อลังเลเล็กน้อยแล้วถามต่อ
"คุณหลิน วันนี้คุณได้ไปดูบ้านที่สำนักงานขายของเราใช่ไหมครับ?" เชียนซิ่งกั๋วถามด้วยรอยยิ้ม
หลินเฟยเอ๋อได้ยินคำพูดนี้แล้วถึงได้นึกขึ้นได้ ต้องเป็นเพราะวันนี้เธอไปดูบ้านที่สำนักงานขาย อีกฝ่ายคงอยากถามว่าดูบ้านเป็นอย่างไรบ้าง และจะซื้อเมื่อไหร่อะไรทำนองนั้น
หลินเฟยเอ๋อเที่ยวดูสำนักงานขายต่างๆ ทั่วเมืองเจียงเชิงมาหลายวันแล้ว ย่อมได้รับโทรศัพท์แบบนี้มาไม่น้อย
แต่การที่ผู้จัดการทั่วไปโทรมาแบบนี้ หลินเฟยเอ๋อเพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก
"วันนี้ฉันไปดูบ้านที่นั่นจริงๆ บ้านเดี่ยวของคุณก็ดีทั้งนั้นแหละ แต่ตอนนี้ฉันไม่มีเงินสดมากขนาดนั้น รอฉันอยากซื้อเมื่อไหร่ค่อยโทรหาคุณนะ!"
หลินเฟยเอ๋อพูดจบก็คิดจะวางสาย
"คุณหลิน คุณเข้าใจผิดความหมายของผมแล้วครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะถามว่าคุณจะซื้อบ้านเมื่อไหร่!"
เชียนซิ่งกั๋วรีบพูดขึ้น
"คุณไม่ได้ถามฉันว่าจะซื้อบ้านเมื่อไหร่เหรอ? แล้วคุณโทรมาทำไม? หรือว่าอยากถามว่าพนักงานที่สำนักงานขายของคุณทำงานเป็นอย่างไร?" น้ำเสียงของหลินเฟยเอ๋อยิ่งสงสัยมากขึ้น
