(ดูเหมือนว่าหลายคนรอให้เรื่องราวดำเนินไปก่อนค่อยติดตาม... อย่างน้อยก็ช่วยกดติดตามหรือแนะนำหน่อยสิ... น้อยใจจัง...)
พอดีในตอนนั้น เหาเหรินที่เดินลงมาจากอัฒจันทร์ บังเอิญเผชิญหน้ากับหวงซวี่เจี๋ย
เหาเหรินสวมชุดกีฬายี่ห้อทั่วไป ดูสะอาดเรียบร้อย แต่มีเส้นด้ายรุ่ยร่ายตามขอบ เมื่อเทียบกับชุดกีฬาอาดิดาสเนื้อผ้าไหมเงาวับที่หวงซวี่เจี๋ยสวมใส่ คุณภาพต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
ส่วนรองเท้าของหวงซวี่เจี๋ยเป็นรองเท้าวิ่งทางไกลที่ดูหรูหรา ขณะที่เหาเหรินสวมรองเท้าท่องเที่ยวยี่ห้อทั่วไปที่สุด
เมื่อเห็นอุปกรณ์ของเหาเหรินดูยากจนเช่นนั้น หวงซวี่เจี๋ยก็แสดงสีหน้าดูถูกอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่นับถือเหาเหริน
เหาเหรินก็ไม่คิดจะสนใจเขา เดินมุ่งหน้าไปที่ลู่วิ่ง
"เด็กปีสอง" ขณะที่เหาเหรินเดินผ่านไป หวงซวี่เจี๋ยก็พูดขึ้นว่า "เตรียมตัวรับอันดับสุดท้ายแล้วใช่ไหม?"
"ผมไม่ได้ชื่อเด็กปีสอง ผมชื่อเหาเหริน" เหาเหรินหันกลับมาตอบเขา
"ฮึๆ" หวงซวี่เจี๋ยหัวเราะเยาะ เขาเข้ามาใกล้ กระซิบข้างหูเหาเหริน "ฉันจะเอาชนะนายอย่างราบคาบต่อหน้าทั้งโรงเรียนเลย"
เขาพูดเบาๆ แต่ความหยิ่งผยองก็แสดงออกมาอย่างชัดเจน
