อาวุโสหูมองดูหยางเฉินออกมา พูดด้วยสีหน้าเก้อเขินว่า: "ชายหนุ่มหยาง..."
"อาจารย์" หยางไจ๋ถวี่ยืนอย่างว่าง่ายข้างๆ อาวุโสหู
หยางเฉินประสานมือคำนับ หลังจากได้พบกับพี่สาวของตนในวันนี้ เขาไม่รู้สึกขัดเคืองอาวุโสหูมากนัก จึงค่อยๆ พูดว่า: "อาวุโสหู ท่านกลับไปบอกหัวหน้าสำนักจื่อหยางได้เลยว่า ความแค้นระหว่างข้ากับท่านได้ล้างแค้นกันเสร็จสิ้นแล้ว ไม่เพียงเท่านั้น ในวันหน้าข้าจะไปขอบคุณท่านด้วยตนเองที่ดูแลพี่สาวของข้าในสำนักจื่อหยาง"
อาวุโสหูได้ยินเช่นนั้นก็ถอนหายใจโล่งอกในที่สุด นางรู้ว่าความแค้นระหว่างนางกับหยางเฉินก็ถือว่าจบสิ้นลงอย่างสมบูรณ์แล้ว จึงรีบพูดติดๆ กันว่า: "ชายหนุ่มหยาง วันนี้ข้ามาที่นี่ยังเป็นตัวแทนความจริงใจและทั้งสำนักจื่อหยางของพวกเรา เพื่อเชิญท่านเข้าร่วมสำนักจื่อหยางของพวกเรา ท่านวางใจได้ เพียงแค่ท่านเข้าร่วมสำนักจื่อหยาง หัวหน้าสำนักของพวกเราถึงขั้นจะรับท่านเป็นศิษย์ด้วยตนเอง ไม่ทราบว่าชายหนุ่มหยางเฉินคิดเห็นอย่างไร..."
หยางเฉินเห็นอาวุโสหูยังไม่เข้าใจความคิดของเขาที่ทิ้งอีกฝ่ายไว้ตรงนี้ครึ่งวัน จึงหัวเราะแล้วพูดว่า: "อาวุโสหู เรื่องนี้ค่อยคุยกันในภายหลังเถอะ!"
