ฟางเห่าเหรินถึงจะไม่ดีแต่ก็ต้องเข้าข้างศิษย์พี่น้องในสำนักของตัวเองอยู่ดี ตอนนี้เมื่อมองดูหยางเฉินแล้ว ฟางเห่าเหรินก็พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า "หยางเฉิน ฉันบอกแล้วว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนาย ฉันหวังว่านายจะไม่เข้ามายุ่ง"
"โอ้ แล้วถ้าฉันจะยุ่งล่ะ" หยางเฉินพูดอย่างไม่สนใจ
"งั้นวันนี้นายก็เตรียมตัวตายที่นี่เลย กล้ามายุ่งกับเรื่องของจื่อหยางจงของเรา ก็ต้องจ่ายราคา" ฟางเห่าเหรินโกรธจัด ตะโกนว่า "จัดการมัน"
ฉับพลัน พวกศิษย์ก็เริ่มลงมือ
ดูตอนนี้ บึงดอกไม้งามแทบไม่มีศิษย์ที่ยังมีพละกำลังจะต่อสู้ แม้แต่หม่อหัวหมุนเองก็เสียพลังไปมากจากการต่อสู้เมื่อครู่ ตอนนี้ใช้พลังได้ไม่ถึงสามส่วน แค่ส่งคนไปนิดหน่อยก็พอจะรั้งพวกศิษย์หญิงของบึงดอกไม้งามได้แล้ว
หยางเฉินจะเก่งกาจแค่ไหนก็เถอะ โดนพวกเขาล้อมโจมตีขนาดนี้ เขาก็ไม่เชื่อหรอกว่าหยางเฉินจะทำอะไรได้
พูดจะลงมือก็ลงมือ เหล่าศิษย์ของจื่อหยางจงล้อมหยางเฉินไว้อย่างแน่นหนาในพริบตา
เห็นภาพนั้น หยางเฉินยิ้มมุมปาก หอกมังกรแห่งเขตสุริยะเริ่มพุ่งออกไป
ในชั่วพริบตา ที่ที่หอกกวัดแกว่งผ่านไป สายฟ้าก็แลบแปลบปลาบไปทั่วบริเวณโดยรอบ!
