ในที่สุด โจวฮ่าวเร่นได้แต่ถอนหายใจเบาๆ
แม้ว่าเขาจะไม่พอใจมากที่อาวุโสหูดูถูกหยางเฉินเช่นนั้น แต่เรื่องของลูกสาวตัวเองก็สำคัญกว่า คิดแล้วเขาจึงได้แต่ประสานมือกล่าวว่า "เชิญทั้งสองท่านเข้าไปคุยในห้องเถอะครับ"
อาวุโสหูและอาวุโสหมิงต่างรีบร้อนอย่างมาก จึงเข้าไปในห้องทันที
หยางเฉินเห็นภาพนั้นแล้วก็ยักไหล่ จากนั้นก็เข้าไปในที่พักของตัวเอง
เรื่องการชักชวนโจวหยุนซีนั้น อาวุโสหูและอาวุโสหมิงยังไม่จบแค่นี้ หลังจากนั้นสำนักหมิงฮวง สำนักเหวินซาน และสำนักอื่นๆ ต่างก็ทยอยมาเพื่อชักชวนโจวหยุนซีด้วยกันทั้งสิ้น
ส่วนทางด้านหยางเฉินนั้นกลับว่างเปล่า ไม่มีใครสนใจเลย
ผ่านไปสามช่วงเวลา โจวฮ่าวเร่นก็จัดการเรื่องของลูกสาวตัวเองเสร็จสิ้น ดูเหมือนจะได้ข้อสรุปแล้ว ทำให้สำนักต่างๆ ที่รู้สึกไม่พอใจกับผลลัพธ์ต่างโกรธแค้นจากไป
หยางเฉินใช้การสำรวจวิญญาณสังเกตเห็นทุกอย่างนี้
เขาไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก แต่สิ่งที่ทำให้เขาแปลกใจคือ หลังจากเจรจาเสร็จสิ้น โจวฮ่าวเร่นกลับมาปลอบใจเขา
"เชิญนั่งครับ ท่านเจียจู่" หยางเฉินประสานมือกล่าว
