หยางเฉินมองท่าทางของหลิวไท่ซิงด้วยความสนใจ แล้วเหลือบมองสายตาของเหวินจื่อ ด้วยประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมา เขาจึงสามารถเห็นนิสัยของเหวินจื่อได้ในทันที รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ควบคุมได้ยาก อย่างน้อยก็ไม่ใช่คนที่หลิวไท่ซิงจะสามารถควบคุมได้
คิดแล้วเขาก็ส่ายหัว หลิวไท่ซิงถูกเหวินจื่อหลอกใช้โดยไม่รู้ตัวเลย
แน่นอนว่าเขาไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับหลิวไท่ซิง จึงไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้ชัดเจน เขาจึงยักไหล่ ไม่นานหลิวไท่ซิงก็ปรึกษากับเหวินจื่อเสร็จ แล้วเดินมาหาเขาอย่างดุดัน
หยางเฉินยืนกอดอก เห็นหลิวไท่ซิงเดินมา จึงหยิบหอกเงินออกมาเตรียมพร้อม
หลิวไท่ซิงพูดอย่างดุร้าย "ไอ้หนุ่ม หลินเส่าหยางแค่ประมาทเท่านั้น ฉันจะไม่ให้โอกาสแกเหมือนหลินเส่าหยางหรอก"
หยางเฉินเห็นท่าทางก้าวร้าวของหลิวไท่ซิง บวกกับความสัมพันธ์ของเขากับหวังชีหยาง จึงไม่สุภาพด้วย "โอ้ งั้นฉันก็อยากรู้ว่าแกจะทำให้ฉันไม่มีโอกาสยังไง"
"ฮึ รับหนึ่งท่าของฉันสิ" หลิวไท่ซิงไม่มีท่าทีจะพูดอะไรอีก ตะโกนเสียงดัง เหมือนฟ้าผ่าที่ดังสนั่นเข้าหูหยางเฉินพร้อมกับเจิ้นฉี
ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ทันตั้งรับ คงจะมึนงงไปแล้ว
