"พี่ใหญ่ ผมรู้สึกว่าตอนนี้ร่างกายผมเต็มไปด้วยพลัง ความทรงจำที่สืบทอดมาของผมก็คลายออกมามากมาย ตอนนี้ผมตบมือทีเดียว สามารถทุบภูเขาเล็กๆ ให้แตกได้เลย!"
"ผมก็เหมือนกัน"
"ดูพวกเธอสองคนนั่นสิ ไม่มีอะไรน่าภูมิใจเลย!" หยางเฉินพูดอย่างขำๆ "พวกเธอสองคนติดตามฉันมา ฉันย่อมไม่ทอดทิ้งพวกเธอแน่นอน จำไว้ว่าในพื้นที่แม่น้ำแห่งแปดขั้ว ให้ตั้งใจฟังคำสั่งของรุ้งให้ดี มีคนมาข้างนอกแล้ว ฉันต้องออกไปดูหน่อย"
"ครับ หัวหน้า!" ไซ่หล่าวต้าและไซ่หล่าวอีอีแม้จะโง่เขลา แต่ก็รู้ว่าหยางเฉินดีกับพวกเขาจริงๆ จึงพยักหน้าเชื่อฟังอย่างว่าง่าย แล้วกลับเข้าไปในพื้นที่แม่น้ำแห่งแปดขั้วพร้อมกับรุ้ง
หยางเฉินรู้สึกว่ามีคนมาถึง จึงเก็บหลี่ฮัวหยวนจิ้งไว้ ตอนนี้ซากสัตว์วิญญาณไฟบนพื้นได้สลายไปหมดแล้ว หยางเฉินจึงเดินออกจากห้องไปโดยไพล่มือไว้ด้านหลัง
"นายท่าน!" กู่หมิงเยว่ก้มตัวลงอย่างเรียบร้อย เมื่อเห็นหยางเฉินปรากฏตัว ก็ตกใจไม่น้อย
