สัตว์วิญญาณไฟตอนนี้ยิ่งสู้ยิ่งกล้า จางหยางหัวเราะดังลั่นว่า "แค่พวกเด็กๆอย่างพวกแกจะมาฆ่าข้า? ฮ่าๆๆ ช่างฝันไปเถอะ ตายซะเถอะพวกแก"
ทันใดนั้น เปลวไฟก็ลุกลามออกไป มองขึ้นไปบนท้องฟ้า ราวกับเมฆไฟหลายชั้นที่น่าตื่นตาตื่นใจ
เหอเลียนเฉิงและอีกสิบคนร่วมมือกัน ก็แค่พอต่อสู้กับสัตว์วิญญาณไฟได้สูสีเท่านั้น
ทำให้พวกทหารผู้พิทักษ์พูดว่า "ท่านผู้นำ จะทำอย่างไรดี เปลวไฟของสัตว์วิญญาณไฟนี้รุนแรงเกินไป แทบจะเทียบเท่ากับไฟแห่งม่วงยางที่ฝึกฝนจนสำเร็จแล้ว ถ้าบุกเข้าไปใกล้ๆ คงถูกเผาจนเป็นเถ้าถ่านหมด ไม่เหลือแม้แต่เศษ"
"สัตว์วิญญาณไฟนี้เชี่ยวชาญการใช้ไฟมากที่สุด ไฟมารของมันได้ฝึกฝนจนถึงขั้นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่แล้ว พลังของไฟแห่งม่วงยางอาจจะยังสู้ไม่ได้" เหอเลียนเฉิงสูดหายใจลึก "อย่าเพิ่งรีบร้อน พวกเจ้าเตรียมพร้อมไว้ รอจังหวะ!"
"จังหวะอะไรล่ะ ตอนนี้ไม่มีจังหวะอะไรเลย" พวกทหารผู้พิทักษ์ยิ้มอย่างขมขื่น "วิธีการของพวกเรา ไม่สามารถทำอะไรสัตว์วิญญาณไฟนี่ได้เลย!"
