เมื่อหยางเฉินเห็นภาพนี้ เขานึกถึงคำเดียว นั่นคือ ฝูงชนไร้สมอง
จริงๆ แล้วพวกโจรม้าเหล่านี้ไม่ได้เป็นฝูงชนไร้สมองโดยธรรมชาติ พวกเขาส่วนใหญ่ใช้ชีวิตเลียเลือดบนคมดาบ แม้จะไม่ถึงขั้นชั้นยอด แต่ก็ไม่อาจเทียบกับฝูงชนไร้สมองได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญหน้ากับเหอเลียนเฉิง ความแตกต่างก็ปรากฏชัด
ในชั่วพริบตา ทั้งสาขาของแก๊งโจรม้า ยกเว้นรองหัวหน้าและหวังต้าจุ่ย ไม่มีใครรอดชีวิต แม้แต่รองหัวหน้าและหวังต้าจุ่ยก็ถูกควบคุมตัวโดยเหอเลียนเฉิงและคนของเขาอย่างแน่นหนา ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง
เหอเลียนเฉิงพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า "นายท่านหยาง จะจัดการอย่างไร ขึ้นอยู่กับท่าน!"
หยางเฉินมองรองหัวหน้าและหวังต้าจุ่ย มุมปากยกขึ้น เผยรอยยิ้มเย็นชา
