หากหยางจินเหอและหยางเจิ้งอี้ไม่ออกจากครอบครัวหยาง แก๊งโจรม้าก็คงไม่สามารถจับตัวได้ง่าย ๆ เสียงการต่อสู้ระหว่างสองฝ่ายจะต้องทำให้ตระกูลใหญ่อื่น ๆ มาช่วยเหลือแน่นอน แต่เมื่อออกมาจากครอบครัวหยางแล้ว แก๊งโจรม้าก็มีวิธีจับตัวหยางเจิ้งอี้และหยางจินเหอได้อย่างเงียบเชียบโดยที่ตระกูลใหญ่ไม่ทันรู้ตัว
"หยางเฮิง หยางเฮิง ข้าหยางอู๋ไม่มีน้องชายเช่นนี้ หากวันหนึ่งข้าจับตัวมันได้ ข้าจะสับร่างมันเป็นหมื่นชิ้น บดกระดูกให้เป็นผุยผง" หยางอู๋ตะโกนด้วยความโกรธแค้น
หยางเฉินเข้าใจความโกรธของหยางอู๋ แต่เขายังสงสัยอยู่: "แล้วเรื่องของตระกูลเฟิงและสิบสองตระกูลใหญ่เป็นอย่างไรบ้าง ข้าสังเกตเห็นว่าเผ่าเล็ก ๆ ก็ได้รับผลกระทบจากสงครามด้วย มันไม่น่าเป็นไปได้เลย"
"ตระกูลหวังและตระกูลเฉินทรยศ..." ท่านปู่หยางที่สองพูดด้วยน้ำเสียงหนักอึ้ง
"ทรยศ? เกิดอะไรขึ้น?" หยางเฉินหรี่ตาลง
