เขามีลางสังหรณ์ไม่ดีอยู่เสมอ
ใช่แล้ว ในทางทฤษฎี สิบสองตระกูลใหญ่ร่วมมือกัน รวบรวมเผ่ากลางน้ำ และทำสงครามกับแก๊งโจรม้า ไม่มีเหตุผลที่จะกลัวแก๊งโจรม้า แม้แต่เมื่อพูดถึงกำลังรบโดยรวมแล้ว ฝ่ายที่รกร้างใหญ่ก็ยังมีกำลังเหนือกว่าอย่างชัดเจน แก๊งโจรม้าคงจะแพ้มากกว่าชนะ
มิฉะนั้น ตอนนี้สิบสองตระกูลใหญ่คงไม่ได้เป็นผู้มีอำนาจในที่รกร้างใหญ่
แต่หยางเฉินก็ยังรู้สึกไม่สบายใจมาก เขารู้สึกว่าแก๊งโจรม้ามีการวางแผนบางอย่าง และการวางแผนเหล่านี้ก็เป็นเหตุผลที่พวกเขามั่นใจ
เจ้าของบ้านที่สามโอหังเกินไป โอหังจนเขารู้สึกว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล เขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง ควรระมัดระวังไว้ก่อนจะดีกว่า ถึงอย่างไรความระมัดระวังก็ไม่เคยเกินเลย
แก๊งโจรม้าทำสงครามกับสิบสองตระกูลใหญ่ ระดับฝึกวิชายุทโธปกรณ์ของหยางเฉินในตอนนี้ยังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ นี่ทำให้หยางเฉินนึกถึงเพื่อนที่เมืองเหลียว จินเฉิง!!
"ขอความช่วยเหลือหรือ?" หยางจินเหอนึกถึงหัวหน้ายามที่หยางเฉินรู้จักในจินเฉิง และพูดว่า: "เธอคิดจะขอให้เจ้าน้อยจินอิง จินเฉิงช่วยหรือ?"
"ถูกต้อง" หยางเฉินพูด
