"นี่คือคำแปลภาษาไทยของข้อความภาษาจีนที่คุณส่งมา:
"อาจารย์ โปรดพูดต่อครับ" หยางเฉินกล่าวอย่างนอบน้อม
จางรู่เฟิงพูดเสียงดังฟังชัด: "ง่ายมาก ถ้าเจ้าสามารถเปิดใช้ภาพวาดได้ เจ้าจะได้รับสมบัติที่บรรพบุรุษทิ้งไว้อย่างแน่นอน หากเจ้าได้รับสมบัตินั้น ในอนาคตถ้าตระกูลจางของข้าตกอยู่ในอันตราย หรือในวันที่เจ้ารุ่งเรือง เจ้าต้องช่วยเหลือตระกูลจางของข้าด้วย สิ่งที่ข้าต้องการไม่มาก เพียงแค่คำสัญญาจากเจ้าเท่านั้น!"
หยางเฉินจมอยู่ในความคิดอันลึกล้ำ
พูดตามตรง เขาสนใจจางซื่อเหลียนคนนั้นมาก
อัจฉริยะอันดับหนึ่งของที่รกร้างใหญ่ในอดีต ด้วยสภาพแวดล้อมของที่รกร้างใหญ่ อายุเพียงยี่สิบกว่าก็สามารถไร้เทียมทานได้ พรสวรรค์เช่นนี้ น่าตกตะลึงอย่างยิ่ง แม้แต่อัจฉริยะมากมายที่เขาสร้างขึ้นมา ก็ไม่เคยเห็นใครเหมือนจางซื่อเหลียน แม้แต่หัววานหรูที่อวดอ้างว่าเป็นสตรีผู้เลอโฉม ก็อาจไม่ได้เหนือกว่าจางซื่อเหลียนจริงๆ
สมบัติที่ซ่อนอยู่ในภาพวาดที่สตรีอัจฉริยะเช่นนี้ทิ้งไว้ เขาจะไม่สนใจได้อย่างไร
และตอนนี้ สิ่งที่เขาต้องจ่ายก็เพียงแค่คำสัญญาและความช่วยเหลือในอนาคตเท่านั้น
