อย่างไรก็ตาม เมื่อต้องแสดงหลักฐานจริงๆ เจ้าของบ้านที่สามก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว
เฟิงชางคงเห็นโอกาสมาถึง จึงเอ่ยปากขึ้นว่า "เจ้าของบ้านที่สาม สิ่งที่หยางเฉินพูดไม่ผิด ทุกอย่างต้องมีหลักฐาน คุณบอกว่าหยางเฉินฆ่าคนของแก๊งโจรม้าห้าคน แล้วหลักฐานล่ะ? ไม่มีหลักฐาน พูดอะไรก็ไร้ประโยชน์"
เมื่อได้ยินดังนั้น เจ้าของบ้านที่สามก็ส่งเสียงครางในลำคออย่างหงุดหงิด จากนั้นก็เหลือบมองไปที่หวังหลง เขาไม่มีหลักฐานอะไรจริงๆ ได้แต่หวังว่าหวังหลงที่แอบดูอยู่ตอนนั้นจะมีหลักฐานที่น่าเชื่อถือบ้างหรือไม่ ถ้ามีหลักฐานจริง ใครจะช่วยชีวิตไอ้หนูหยางเฉินคนนี้ได้?
วันนี้ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องฆ่าหยางเฉินให้ได้!
หวังหลงเห็นเจ้าของบ้านที่สามจ้องมองมาที่ตน ก็รู้สึกดีใจในใจ รู้ว่าโอกาสแสดงฝีมือมาถึงแล้ว จึงรีบพูดว่า "เจ้าของบ้านที่สาม จริงๆ แล้วการหาหลักฐานก็ไม่ยากหรอกครับ"
"โอ้?" เจ้าของบ้านที่สามยิ้ม
สิ่งนี้ทำให้อัจฉริยะหลายคนที่เข้าข้างหยางเฉินด่าทอหวังหลงในใจว่าเป็นคนทรยศ แต่น่าเสียดายที่ประมุขตระกูลของพวกเขาคอยจับตาดูอย่างเข้มงวด อยากจะช่วยพูด แต่ก็ช่วยไม่ได้
