หยางจินเหออย่างเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ฟังคำพูดของหยางเฉิน เขาเพียงแค่คิดว่านี่เป็นความมั่นใจของเด็กหนุ่มเท่านั้น เขาพึมพำในใจว่า: "ช่างเถอะ มาแล้วก็ต้องอยู่ต่อไป ค่อยๆ ดูไปทีละก้าว อย่างน้อยในตอนนี้ ผลการขายยาแรงโน้มถ่วงก็ถือว่าไม่เลวเลย พูดถึงเรื่องนี้ หยางเฉิน การประมูลครั้งนี้จบลงด้วยราคาสามพันกว่าหินวิญญาณ ถ้าหากจะขายเป็นล็อตใหญ่ในอนาคต เจ้าคิดว่าควรจะขายยาแรงโน้มถ่วงนี้อย่างไรจึงจะเหมาะสมที่สุด?"
หยางเฉินลูบคางและคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า: "เรื่องนี้ต้องไม่ประมาท หวังต้าจุ่ยใช้หินวิญญาณสามพันกว่าก้อนซื้อยาแรงโน้มถ่วงไป หากราคาของยาแรงโน้มถ่วงถูกกำหนดไว้ต่ำเกินไป อาจทำให้หวังต้าจุ่ยรู้สึกไม่พอใจได้ ดูจากนิสัยของเขาแล้ว คงไม่ใช่คนที่จะยอมเป็นแพะรับบาปแน่"
"แต่ถ้าตั้งราคาสูงเกินไป ก็อาจส่งผลกระทบต่อยอดขายในการขายล็อตใหญ่ได้" หยางเฉินพูดอย่างสงบ
