Prologue

Sa madilim na sulok ng lungsod, doon lumaki si Liana. Anak ng isang mahirap na pamilya, sanay na siya sa buhay na punong-puno ng paghihirap. Kulang ang pagkain, laging may utang, at wala siyang oras para sa sarili dahil abala sa pagtulong sa pamilya. Bukod pa rito, madalas siyang pagtawanan ng mga tao dahil sa kanyang itsura.

"Walang kwenta," sambit ng ilan sa kanya. "Pangit na, mahirap pa. Wala ka nang mararating."

Kahit masakit, tiniis ni Liana ang lahat. Naniniwala siyang balang araw, makakahanap siya ng paraan para makatakas sa mundong puro kahirapan. Ngunit kahit anong pagsisikap, parang wala siyang makitang pag-asa. Hanggang isang araw, isang trahedya ang nangyari—isang aksidente na kumitil sa kanyang buhay. Sa isang iglap, natapos ang lahat.

Ngunit hindi pala iyon ang katapusan.

Nang idilat niya ang kanyang mga mata, nagising siya sa isang mundo na hindi niya kilala. Maliwanag ang paligid, at tila napapalibutan siya ng mga taong naka-ginto at mamahaling damit. Nang tumingin siya sa salamin, hindi siya makapaniwala. Isang magandang dalaga ang nasa harap niya. Ang kutis niya'y mala-porselana, ang buhok niya'y mahaba at makintab, at ang kanyang mga mata ay kumikislap na parang mga bituin.

"H-Hindi ito ako…" bulong niya sa sarili.

"Prinsesa Aria, kailangan na po kayo sa hapunan," tawag ng isang matamis na boses mula sa likod niya.

"Prinsesa?" tanong niya sa sarili.

Hindi na siya si Liana. Siya na ngayon si Aria, ang pinakamaganda at pinakamamahal na prinsesa ng kaharian ng Lumina.

---

Chapter 1: Bagong Buhay, Bagong Simula

"Prinsesa Aria, gising na po," malambing na tawag ng kanyang tagapaglingkod habang marahang hinihila ang kurtina ng silid.

Naalimpungatan siya at napaisip. Totoo nga pala ang lahat. Nasa ibang mundo na ako.

Habang nakaupo sa malambot na kama na puno ng burdadong kumot at unan, naninibago pa rin si Aria sa kanyang bagong buhay. Kung dati'y sanay siya sa banig at malamig na sahig, ngayon, parang isang panaginip ang lahat ng ito.

"Prinsesa, naghihintay po ang hari at reyna para sa inyong almusal."

Napabuntong-hininga si Aria. "Oo, sige. Pupunta na ako."

Habang naglalakad patungo sa malaking bulwagan, iniisip niya kung paano niya mapapanatili ang kanyang lugar sa mundong ito. Hindi siya sanay sa marangyang buhay, at higit sa lahat, natatakot siyang baka malaman ng lahat na hindi siya ang totoong Aria.

Sa gitna ng kanyang pagkain, napansin niyang lahat ng tao sa paligid ay tinitingala siya. Ang hari at reyna ay nag-uusap tungkol sa estado ng kanilang kaharian, pero si Aria, tahimik lang na nakikinig. Ang ganda at karangyaan na ito ay tila panaginip lang para sa isang tulad niyang sanay sa kahirapan.

Hindi ko ito hiningi, pero siguro pagkakataon na rin ito para makaranas ng ibang buhay, naisip niya.

Ngunit sa kabila ng lahat, nararamdaman niyang hindi magiging madali ang lahat. Sa kabila ng magarang damit at marangyang pagkain, alam niyang darating ang oras na susubukin siya ng bagong mundong ito. At sa puntong iyon, magdedesisyon siya kung sino ba talaga siya—si Liana na mula sa hirap, o si Prinsesa Aria na mahal ng lahat.