Chereads / Stockholm Youth​:A Poem of Youthful Dream / Chapter 29 - Dreams Remembered

Chapter 29 - Dreams Remembered

For in the passing of youth, we realize,

The value of bonds, that never dies.

And if Jeab and Noyna should meet again,

May old memories ignite, their souls to regain.

In the tapestry of life, where time weaves,

Youth's remnants linger, and our hearts grieve.

But moments cherished, forever last,

A testament to the youth that has passed.

In the realm of youth, where dreams take flight,

We walked with innocence, hearts shining bright.

Days filled with laughter, love, and play,

Oh, how swiftly they slipped away.

Like whispers in the wind, those precious years,

Moments cherished, held close, midst joy and tears.

In the movie of life, we played our parts,

Creating memories etched in our hearts.

Jeab and Noyna, childhood friends so dear,

Bound by laughter, companionship, and cheer.

Their fathers' barbershops, side by side,

A friendship tested by a boy's misplaced pride.

To join a group, Jeab had to prove,

Bullying Noyna, a pain he couldn't remove.

Innocence lost, a love torn apart,

Regret weighing heavy on Jeab's heart.

Noina, she moved away, a soul in flight,

Leaving Jeab behind, his heart caught in night.

Down the path of time, they both did wander,

Wondering if their bond, once strong, would yonder.

Years flew by, as youth's tendrils fade,

Wedding bells rang, inviting memories frayed.

Jeab, now a man, received an invitation,

From a childhood friend, a bittersweet sensation.

Would they recognize each other's face?

In the passage of time, would their hearts embrace?

The innocence of youth, a distant haze,

Yet hope lingers still, in these winding ways.

Oh, the youth that has passed, a tender grace,

Moments lived, etched upon life's fragile lace.

In nostalgia's embrace, we remember with fondness,

The joys and sorrows, the ties that bind us.

So let us cherish the youth that has waned,

Hold onto the memories, tightly contained.

For in the tapestry of life's grand design,

Youth's fleeting beauty will forever shine.

In the depths of our souls, as time unfolds,

The echoes of youth, eternal stories untold.

A poem of remembrance, a tribute, a sign,

To the youth that has passed, forever enshrined.

ความทรงจำแห่งฝัน

ในวัยเยาว์ที่ผ่านพ้นไป เราได้ตระหนัก

ถึงคุณค่าของสายใย ที่ไม่มีวันดับสูญ

และหากเจี๊ยบกับน้อยหน่าได้พบกันอีกครั้ง

ขอให้ความทรงจำเก่าๆ จุดประกาย จิตวิญญาณของพวกเขากลับคืนมา

ในผืนผ้าแห่งชีวิต ที่กาลเวลาทอ

เศษเสี้ยวของวัยเยาว์ยังคงหลงเหลือ และหัวใจของเราก็โศกเศร้า

แต่ช่วงเวลาที่หวงแหน จะคงอยู่ตลอดไป

เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความเยาว์วัยที่ผ่านพ้นไป

ในผืนผ้าทอแห่งชีวิต ที่กาลเวลานั้นทอ

ซากแห่งวัยเยาว์ยังคงอยู่ และหัวใจของเราก็โศกเศร้า

แต่ช่วงเวลาที่หวงแหนนั้นคงอยู่ตลอดไป

เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงวัยเยาว์ที่ผ่านพ้นไปแล้ว

ในอาณาจักรแห่งวัยเยาว์ ที่ความฝันโบยบิน

เราเดินด้วยความไร้เดียงสา หัวใจส่องแสงเจิดจ้า

วันเวลาที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ความรัก และการเล่น

โอ้ ช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว

คล้ายเสียงกระซิบในสายลม ปีอันล้ำค่าเหล่านั้น

ช่วงเวลาที่หวงแหน แนบชิด ท่ามกลางความสุขและน้ำตา

ในภาพยนตร์แห่งชีวิต เราต่างมีบทบาท

สร้างความทรงจำที่จารึกไว้ในหัวใจ

เจี๊ยบและน้อยหน่า เพื่อนวัยเด็กอันเป็นที่รัก

ผูกพันด้วยเสียงหัวเราะ มิตรภาพ และความร่าเริง

ร้านตัดผมของพ่อของพวกเขา เคียงข้างกัน

มิตรภาพที่ถูกทดสอบด้วยความภาคภูมิใจที่ผิดที่ผิดทางของเด็กชาย

เพื่อเข้าร่วมกลุ่ม เจี๊ยบ ต้องพิสูจน์ตัวเอง

การกลั่นแกล้งน้อยหน่า ความเจ็บปวดที่เขาไม่สามารถลบเลือน

ความไร้เดียงสาที่สูญเสียไป ความรักที่แตกสลาย

ความเสียใจหนักอึ้งในหัวใจของ Jeab

น้อยหน่าเธอได้ย้ายไปอยู่ไกล

ทิ้งเจี๊ยบไว้เบื้องหลัง หัวใจของเขาติดอยู่ในราตรี

ตลอดเส้นทางของกาลเวลา ทั้งสองต่างก็เร่ร่อน

สงสัยว่าสายใยของพวกเขาที่ครั้งหนึ่งเคยแข็งแกร่ง จะอยู่เคียงข้างกันหรือไม่

กาลเวลาผันผ่าน ริ้วรอยแห่งวัยเยาว์จางหาย

เสียงระฆังวิวาห์ดังกังวาน เชื้อเชิญความทรงจำที่เลือนลาง

เจี๊ยบ บัดนี้เติบใหญ่ ได้รับคำเชิญ

จากเพื่อนในวัยเด็ก ความรู้สึกหวานอมขม

ใบหน้าคุ้นเคยจะจดจำกันได้หรือไม่

ในห้วงเวลาที่ผ่านพ้น หัวใจจะโอบกอดกันอีกครั้งหรือ

ความไร้เดียงสาในวัยเยาว์ เลือนลางเป็นเพียงหมอกควัน

แต่ความหวังยังคงหลงเหลืออยู่ในเส้นทางคดเคี้ยวเหล่านี้

โอ้ วัยเยาว์ที่ผ่านพ้นไป ความงดงามอันอ่อนโยน

ช่วงเวลาที่ดำรงอยู่ สลักไว้บนผืนบางเบาของชีวิต

ในอ้อมกอดแห่งความคิดถึง เราจดจำด้วยความรักใคร่

ความสุขและความเศร้า ความผูกพันที่ยึดเหนี่ยวเราไว้

ดังนั้นจงหวงแหนความเยาว์วัยที่ร่วงโรยไป

ยึดมั่นในความทรงจำ อุ้มไว้ให้แน่น

เพราะในผืนผ้าใบอันยิ่งใหญ่ของชีวิต

ความงามอันรวดเร็วของวัยเยาว์จะส่องประกายตลอดไป

ในส่วนลึกของจิตวิญญาณของเรา เมื่อเวลาผ่านไป

เสียงสะท้อนของวัยเยาว์ เรื่องราวชั่วนิรันดร์ที่ไม่เคยเล่าขาน

บทกวีแห่งความทรงจำ บรรณาการ สัญญาณ

ถึงวัยเยาว์ที่ผ่านพ้นไปแล้ว ฝังแน่นอยู่ตลอดไป