Chereads / Stockholm Youth​:A Poem of Youthful Dream / Chapter 15 - "Embracing the Eternal Glow of Youth"

Chapter 15 - "Embracing the Eternal Glow of Youth"

In the embrace of youth's golden reign,

Wilhelm and friends, memories sustain.

They cherish the days that swiftly pass,

Moments of joy, like fragile glass.

With hearts ablaze, they dance in the light,

Embracing the now, with all their might.

No worries of tomorrow's unknown,

In the present moment, seeds are sown.

Passion's fire, their spirits ignite,

For youth's beauty, they hold no spite.

Through laughter, triumphs, and dreams so wide,

They savor the journey, side by side.

Friendship's bonds, unbreakable and true,

Like stars that guide them, shining through.

Shared laughter, heartfelt talks, they hold dear,

In memories, their connection appears.

Experiences cherished, more than wealth,

For treasures lie in moments of stealth.

They choose to live, not in fear or lack,

But in the present's embrace, looking back.

No worries of what tomorrow may bring,

They savor the present, let their hearts sing.

Grateful for life's simplest delights,

They find beauty in each day's new heights.

sweet whispers, forever echo,

In their souls, where the memories grow.

They inspire others, to seize the day,

To cherish youth before it fades away.

In the tapestry of time's ceaseless flow,

Youth's days, like petals, gently blow.

But in their hearts, the spark will remain,

The joy, the wonder, that will not wane.

So let us heed their timeless call,

To savor youth, embrace it all.

For the days that pass will not return,

But in our hearts, their fires will burn.

"โอบกอดประกายแห่งวัยเยาว์​นิรันดร์"

ในอ้อมกอดของรัศมีแห่งวัยเยาว์อันรุ่งโรจน์

วิลเฮล์มและผองเพื่อนยังคงรักษาความทรงจำเอาไว้

พวกเขาทะนุถนอมวันเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ช่วงเวลาแห่งความสุขเปรียบดั่งแก้วที่บอบบาง

ด้วยหัวใจที่ลุกโชน พวกเขาร่ายรำท่ามกลางแสงสว่าง

โอบกอดปัจจุบันด้วยพลังทั้งหมดที่ตนมี

ไร้ซึ่งความกังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึงในวันพรุ่งนี้

ในห้วงขณะนี้ เมล็ดพันธุ์แห่งความสุขได้ถูกหย่อนลงไปแล้ว

เปลวไฟแห่งความหลงใหล จุดประกายวิญญาณของพวกเขา

สำหรับความงามของวัยเยาว์ พวกเขาไม่มีความอาฆาตพยาบาท

ผ่านเสียงหัวเราะ ชัยชนะ และความฝันอันกว้างใหญ่

พวกเขาชื่นชมการเดินทาง เคียงข้างกัน

สายใยแห่งมิตรภาพ แน่นแฟ้นและจริงใจ

ดั่งดวงดาวที่นำทางพวกเขา ส่องสว่างตลอดทาง

เสียงหัวเราะที่แบ่งปัน บทสนทนาจากหัวใจ พวกเขาทะนุถนอม

ในความทรงจำ สายสัมพันธ์ของพวกเขาก็ปรากฏชัด

ประสบการณ์ที่หวงแหน ค่ากว่าทรัพย์สิน

เพราะสมบัติที่แท้จริง ซ่อนอยู่ในช่วงเวลาที่เงียบสงบ

พวกเขาเลือกที่จะมีชีวิต ไม่ใช่ด้วยความกลัวหรือขาดแคลน

แต่ในอ้อมกอดแห่งปัจจุบัน มองย้อนกลับไป

ไม่กังวลว่าวันพรุ่งนี้จะนำพาสิ่งใดมา

พวกเขาซาบซึ้งในปัจจุบัน ปล่อยให้หัวใจร้องเพลง

ขอบคุณในความสุขที่เรียบง่ายที่สุดของชีวิต

พวกเขาพบความงามในจุดสูงสุดใหม่ของทุกๆ วัน

เสียงกระซิบอันแสนหวาน ก้องกังวาลชั่วนิรันดร์

ในวิญญาณของพวกเขา ซึ่งความทรงจำงอกงาม

พวกเขาเป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่น ฉกฉวยโอกาสในวันนี้

ทะนุถนอมความเยาว์วัยก่อนที่มันจะเลือนหายไป

ในผืนผ้าทอแห่งกาลเวลาที่ไหลเวียนไม่หยุดยั้ง

วันเวลาแห่งความเยาว์วัย ร่วงโรยราวกลีบดอกไม้

แต่ในหัวใจของพวกเขา ประกายไฟจะยังคงอยู่

ความสุข ความมหัศจรรย์ จะไม่มีวันเสื่อมคลาย

ดังนั้นเราจงใส่ใจในคำเรียกอันไร้กาลเวลาของพวกเขา

เพื่อลิ้มรสความเยาว์วัย โอบกอดทุกสิ่ง

เพราะวันเวลาที่ผ่านไปจะไม่หวนคืน

แต่ในหัวใจเรา ไฟแห่งวันวานจะยังคงส่องสว่าง