Walang duda na may utang siyang paumanhin sa kanilang lahat. Si Vukan ay hindi dapat umamin sa kanyang mga pagkakamali maliban kung ito ang pinakamahalaga. Si Oliver at ang kanyang pamilya ay kasinghalaga ng iba pa. Higit pa riyan, wala silang ginawang masama sa kanya.
Sa kanyang mga paglalakbay, pinananatili niya ang kanyang isip na abala sa mga pag-iisip kung siya nga ba ay lumusong sa tubig. Naguguluhan pa rin sa kanya ang misteryong bumabalot sa mga sumunod na pangyayari at ang kamulatan na ginawa niya pagkatapos ng pagbabalik ng kamalayan.
"Hindi ako tulog," sabi niya sa kanyang sarili sa abot ng kanyang makakaya.
Wala siyang matandaang naglakad papunta sa gilid ng ilog na iyon at wala talaga siyang matandaang nakahiga para matulog. Mababalik niya ang alaala ng pagkahulog sa ibabaw ng rehas ng ilog sa tubig, at pagkagising mamaya, tuyo at ganap na wala sa mga labi ng tubig.
"It's a miracle", ngumiti siya.
