"May respeto ka ba sa sarili mo? Tinitingnan mo bang mabuti ang sarili mo at nakikita mo kung hanggang saan ka nahuhulog?" tanong niya. "Tingnan mo Olivia..."
Inihagis ni Vukan ang kanyang mga kamay sa hangin sa pagkatalo. Ito ay eksakto tulad ng naisip niya; sinusubukan ng kanyang ama na ikumpara siya sa kanyang kasintahan, na, walang pag-aalinlangan, ay mas mahusay kaysa sa kanya.
"Pwede ba nating tapusin ito, please?" magiliw niyang tanong.
Umiling ang kanyang ama at tinanggihan ang kahilingan. "May sarili siyang apartment na maiiyak ng malakas! May suweldo siyang trabaho, sinusuportahan niya ang kanyang pamilya at patuloy siyang umaasa na gagaling siya at hindi mag-aaksaya tulad ng ginagawa mo rito".
Tumalikod si Vukan, umaasang maisalba ang ilan sa dignidad na maaaring naiwan niya. "Hindi ko sinasayang at para lang malaman mo o maintindihan mo, ayos lang ako sa milyun-milyong tao na naniniwala sa akin at tumitingin sa akin para...".
