ฟ้าประทานมองเห็น [ชื่อเเละที่อยู่คนฝาก] ว่างเปล่า กระทั่งเเคสซิโอเปียบอกให้เธอเปิดกล่องอย่างตื่นเต้น
กล่องไม้เคลือบเงา เขียนว่า [ดอกเตอร์คาร์ล ลันด์สไตเนอร์]
ขวดเเก้วรูปร่างเเปลกตา 6 ขวด มีปีกคล้ายกำลังปกป้องสิ่งสำคัญ วางอยู่ข้างในขอบกำมะหยี่ป้องกันการกระแทก มองดูเหมือนของเหลวสีเเดงปรากฏอยู่ข้างใน
เเค่ละขวดมีอักษร เขียนว่า [เอ]
[บี]
[เอบี]
[โอ]
[อาร์เอชลบ]
[เลือดสีทอง]
เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ เเคสซิโอเปียเบิกตากว้าง "ฉันเคยอ่านมาจากหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ 'ของพิเศษในยุคต่างๆ ' ที่หอเเห่งปัญญา" เเคสซิโอเปียอธิบาย "กรุ๊ปเลือด อาร์เอช-นุล ไม่ได้หมายถึงการมีเลือดเป็นสีทองแต่อย่างใด"
เเคสซิโอเปียเปิด 'สมุดสะสมข่าว' สร้างความเเปลกใจให้กับทุกคนที่เห็นภาพถ่ายโพลารอยด์ (ภาพที่ออกมาจากกล้องถ่ายรูปหลังการถ่ายไม่กี่นาที)
"เเต่ถูกตั้งชื่อตามระดับความหายากของกรุ๊ปเลือด กรุ๊ปเลือดนี้มีคุณสมบัติพิเศษ คือ สามารถเข้าได้กับทุกกรุ๊ป แต่ในความพิเศษก็มาพร้อมกับเงื่อนไขสุดเศร้า เมื่อคนมีเลือดสีทองจะสามารถรับได้แค่เลือดสีทองด้วยกันเท่านั้น"
"อ๋อ"
"นายจะพูดเเค่นั้นเหรอ"
เเคสซิโอเปียถามอเล็กซานเดอร์ที่มีสีหน้าอ่านได้ว่า 'เเล้วเธออยากได้ยินอะไร'
"ปัจจุบันทั่วดินเเดนหลังความตายพบคนมีเลือดสีทองไม่ถึง 50 ราย นี่หมายความว่ายังไง รู้หรือยัง หมายความว่าคนมีเลือดสีทองต้องหมั่นดูแลตัวเองให้ดีกว่าคนทั่วไปน่ะสิ ไม่อย่างนั้นถ้าต้องรับเลือด เลือดอาจจะไม่พอแน่ๆ "
ฟ้าประทานที่เงียบมานาน เอ่ยอย่างคิดไม่ออก "ใครส่งมา เเละเพราะอะไรถึงระบุชื่อฟ้าเป็นคนรับ"
"อย่าสนใจว่าใครเป็นคนให้เลย ฟ้า ฉันสนใจว่าเธอจะตรวจสอบคุณสมบัติเเละส่วนประกอบทางเคมี เก็บรักษาเเละใช้อย่างไรมากกว่า เเละเวลานี้เราสองคนไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น วันนี้ฉันอยู่เวรหัวหน้าห้อง กุญเเจเปิดห้องเรียนอยู่กับฉัน ไปกันเถอะ"
เเคสซิโอเปียปล่อยให้ฟ้าประทานเก็บกล่องไม้ ส่วนเธอยกภาชนะของทั้งสองคนไปใส่เครื่องล้างภาชนะ