วันจันทร์ ที่ 25 ตุลาคม พุทธศักราช 2542 (คริสต์ศักราช 1999)
"เอ้กอี้เอ้กเอ้ก"
บดินทร์ตื่นขึ้นแต่เช้าตรู่ แม้เขาจะรู้สึกว่าสว่างแล้วเพราะเเสงเเดดที่สาดส่องเข้ามาเเละเสียงนกร้องหลายตัว แต่เขายังคงหลับตาแน่น
ทันใดนั้นมีเสียงเคาะดังๆ
'แล้วนี่ก็เสียงพ่อเคาะผนังไม้' บดินทร์คิด
'ฉันกำลังนอนอยู่บนเสื่อผืนหมอนใบเหมือนทุกคืน เพียงแต่แม่ซักบ่อยจนนุ่มนิ่มกว่าปรกติ'
หัวใจพองโต แต่เขาก็ยังไม่ยอมลืมตา
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"
กลิ่มหอมอ่อนๆ ของน้ำหอมโชยเข้าจมูก
ทันทีที่นึกถึงอะไรบางอย่าง ตาของบดินทร์ลืมขึ้นอย่างรวดเร็ว
ในแวบแรก บดินทร์ยังไม่ทันนึกหรอกว่าเขาเห็นอะไร แต่หันขวับไปดูอีกครั้งก็พลันถอยห่างอัตโนมัติ
จนตกเตียงเสียงดังโครม ไม่ใช่ฝัน! ความรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ บอกว่าอย่างนั้น
เผ่าพันธุ์ผีคอยาว คอยืดยาวออกมาเหมือนท่อยางยืดทั้งที่คอยังติดอยู่กับตัวและศีรษะ มีประโยชน์มากสำหรับเธอผู้ชอบใช้เวลาส่วนใหญ่ยืดคอแอบสอดส่องดูคนนั้นคนนี้
"ธะ ธะ เธอบุกรุก" บดินทร์ลุกขึ้นนั่ง ใช้มือปกปิดส่วนเปลือย เมื่อผ้าห่มร่วงหลุดจากตัว
"โอ๊ะ โอ" คอของหญิงสาวยืดยาว "เป็นผู้ชายอยู่ตัวคนเดียว ไม่ลงกลอนหน้าต่างแบบนี้ ไม่ปลอดภัย ไม่ปลอดภัย"
"ผมเป็นผู้ชาย มีอะไรไม่ปลอดภัย"
"หือ" เจสสิกา จิกะ บำรุงรัก ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เธอฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวเรียงเป็นระเบียบ พลางหัวเราะชวนขนลุก บดินทร์หลบแทบจะสิงผนังเมื่อเจสสิกายืดคอยาวผ่านเขา พร้อมๆ กับร่างกายของเธอลอยละลิ่วตามหัวลงหน้าต่างหายไป