[คู่มือมีลูกเมื่อพร้อม]
[18 เดือน วิ่ง ต่อก้อนไม้ 2 ก้อนในแนวตั้ง และขีดเส้นยุ่งๆ ]
[19 เดือน มีฟันน้ำนมครบ 20 ซี่, พูดคำต่อกัน 2 คำอย่างมีความหมายหรือพูดคำที่มีความหมาย 100 คำ, เกาะราวขึ้นบันได, เตะบอล]
[24 เดือน เดินลงบันไดพร้อมเกาะราวหรือขว้างลูกบอล, ต่อก้อนไม้ 6 ก้อนในแนวตั้ง หรือ 4 ก้อนในแนวนอนเป็นรถไฟได้]
นายยุทธนาพาบดินทร์โดยสารรถจักรยานยนต์และสวมหมวกนิรภัยครั้งแรก บดินทร์แสดงอารมณ์ต่างๆ, เปิดหนังสือได้ทีละหน้า ขีดเขียนเส้นยุ่งๆ, เตะบอล, ยืนก้มเก็บของได้ไม่ล้ม
นายยุทธนากับนางราชพฤกษ์สลับกันพาบดินทร์มาเลี้ยงที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานและหัวหน้างานเอ็นดูเด็กน้อยที่ไม่เคยส่งเสียงดังหรือรบกวนคนอื่น โดยหารู้ไม่ว่าไม่ใช่แค่สองสามี-ภรรยาเลือกพาลูกมาในวันที่ไม่มีประชุม หรือเป็นช่วงกำหนดส่งงาน แต่บดินทร์ถูกสอนราวกับร่ายคาถามาก่อนจนเขาถึงกับหมอบไม่อยากรับรู้อะไร
นายยุทธนาเปิดประเด็น "ลูกไม่ควรทำเสียงดังรบกวนผู้อื่น"
"หากลูกรบกวนการทำงานของคนอื่น คนคนนั้นสามารถอบรมสั่งสอนลูกได้"
"ไปลามาไหว้ รู้จักพูดขอโทษ ขอบคุณ" นางราชพฤกษ์จับมือบดินทร์ไหว้หล่อๆ นิ่งๆ พร้อมๆ พูดเเทนเขาเสียงเรียบว่า "ขอบคุณครับ"
"ที่ทำงานพ่อ-แม่ไม่ใช่สถานที่วิ่งเล่น อย่าเล่นอะไรที่เป็นอันตราย ห้ามเล่นอุปกรณ์สำนักงาน ทำสิ่งของเสียหาย จะโดนหักค่าขนม…"
วันที่นายยุทธนากับนางราชพฤกษ์พาไปที่ทำงานไม่ได้ ทั้งสองคนจะสลับวันลาหยุดกันเพื่อแบ่งเวลาในการดูแลบดินทร์
หากลาหยุดไม่ได้ทั้งสองคนถึงฝากเพื่อนบ้านที่ไว้ใจได้แบบบัวช่วยดูแลลูกให้ก่อน ระหว่างวันที่พวกเขาเร่งจัดการงานให้เสร็จ เมื่อถึงเวลาเลิกงานก็รีบกลับมาดูแลลูก
นางราชพฤกษ์ขายของออนไลน์ นายยุทธนาทำงานพิเศษ เพราะค่าใช้จ่ายของใช้ประจำวันที่เพิ่มเติม ผ้าอ้อม โลชั่น แชมพู ครีมอาบน้ำ ขวดนม นมผง ผ้ายาง ทิชชู่ สำลี...
นางราชพฤกษ์เขยิบเข้าไปใกล้แล้วเอามือค่อยๆ นวดไหล่ให้นายยุทธนา หลังจากคนรักบอกว่าบ่าของเขาแข็งแรงพอที่จะแบกลูกไว้ แต่ลืมไปว่าลูกนับว่าเป็นของหนัก ไม่ดีต่อกล้ามเนื้อเอ็น กระดูก และหมอนรองกระดูกสันหลัง
ผีเสื้อสีขาวบินมาเกาะบนกิ่งไม้ใหญ่ ก่อนจะหายไป กลายเป็นหญิงชราที่หน้าตาดูเบิกบานและเกลี้ยงเกลาเหมือนผีเสื้อไม่มีผิด เธอสวมชุดย้อนยุคเป็นสีขาว เข็มกลัดสีทอง ผมสีขาวรวบเป็นมวยแน่น ดูท่าทางอารมณ์ดีมาก
"เลี้ยงลูกได้ดีพอสมควร บันดาลให้ถูกรางวัลลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งดีไหมนะ"
"เก็บพรของคุณไว้ก่อนเถอะ มีลูกดีนับเป็นโชคยิ่งกว่าถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง" ชายชราหัวเราะร่า เขาสวมแว่นดำ แต่งกายชุดสีสันสดใสเว่อร์ๆ กางเกงขาบาน
"ใครบอก"
"ผมนี่ไง"
"นี่คุณไม่คิดบ้างเหรอว่ามีพ่อ-แม่ดีก็นับเป็นโชคยิ่งกว่าถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งเหมือนกัน"
"ใครบอก"
"ก็ฉันนี่แหละ"
"ว่าแต่ว่าเราสองคนจะไม่ขึ้นไปบนเรือนไทยจริงเหรอ มาทีไรก็ได้อยู่แค่บริเวณบ้าน"
"ไม่เคยมีตัวตนเหนือธรรมชาติได้รับอนุญาตเข้าบริเวณที่อยู่อาศัยจากเจ้าบ้านเจ้าเรือน แค่ได้อยู่บริเวณบ้านที่เจ้าที่เจ้าทางอนุญาตแค่พอดูแลตู้ขนภัยได้ก็มากพอแล้ว เรื่องบนเรือนไทยก็วางใจยกให้เป็นหน้าที่ของคนบนเรือนไทย"